Μηχανικοί
του Δημοσίου: Μετά το 7ο Συνέδριο, τι;
Στις
εκλογές της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, που έγιναν
στις 30-3-2004, η Συσπείρωση Αριστερών
Μηχανικών Δημοσίου έλαβε για το Δ.Σ. της
Ένωσης 141 ψήφους (ποσοστό 8,79%), αλλά παρόλο
που αύξησε και τους ψήφους και το ποσοστό
της σε σχέση με τις εκλογές του 2002, έχασε
την έδρα που είχε στο Δ.Σ., λόγω του
ληστρικού (για τις μικρές παρατάξεις)
εκλογικού νόμου για τα σωματεία. Για την
Ομοσπονδία έλαβε 130 ψήφους (ποσοστό 9,29%)
και αύξησε τους αντιπροσώπους της από 4 σε
5.
Στο
7ο Συνέδριο της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ, που έγινε
στις 5, 6 και 7 Μαΐου 2004 στην Καβάλα, η
Συσπείρωση έλαβε (σε 189 ψηφίσαντες) 11
ψήφους και 1 έδρα στο 15μελές Διοικητικό
Συμβούλιο της Ομοσπονδίας. Οι υπόλοιπες
έδρες κατανεμήθηκαν ως εξής: ΠΑΣΚ: 6, ΔΚΜ: 4,
Αγωνιστική Συνεργασία: 4.
Το
Συνέδριο τοποθετήθηκε, μεταξύ άλλων, στο
θέμα της τριτοβάθμιας οργάνωσης του
κλάδου και ανέτρεψε
τη γνωστή αντιδραστική απόφαση του 6ου
Τακτικού Συνεδρίου στη Ρόδο σχετικά με τη
μετατροπή της Ομοσπονδίας σε
Συνομοσπονδία Διπλωματούχων Μηχανικών
ΕΜΔΥΔΑΣ, η οποία μας είχε απομονώσει από
το υπόλοιπο δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα και
είχε συντελέσει καθοριστικά στην
αποχώρηση της Συσπείρωσης από τη θέση του
Γενικού Γραμματέα της Ομοσπονδίας.
Συγκεκριμένα, το 7ο Τακτικό Συνέδριο υπερψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία
(ΚΑΤΑ: 13, ΛΕΥΚΑ: 0) τη σχετική με το θέμα
πρόταση της Συσπείρωσης, σύμφωνα με την
οποία οι μηχανικοί του Δημοσίου
αποφάσισαν:
Α.
Να σταθούν κατηγορηματικά αντίθετοι στην
αλλαγή της σημερινής μορφής οργάνωσης
του συνδικαλιστικού κινήματος των
Διπλωματούχων Μηχανικών του Δημοσίου,
γιατί μια τέτοια επιλογή αποτελεί μεγάλο
κίνδυνο για την αναγκαία ενότητα των
εργαζομένων στο Δημόσιο και για το μέλλον
του κλάδου και πρέπει να απορριφθεί.
Β.
Να διακηρύξουν ότι σήμερα είναι
επιτακτική ανάγκη αφενός η
ενότητα του κλάδου, για να
διεκδικήσουμε την αποδοχή των ιδιαίτερων
αιτημάτων των μηχανικών του Δημοσίου και
αφετέρου η ενότητα
όλων των εργαζομένων, για να
διεκδικήσουμε όλοι μαζί την επίλυση των
κοινών προβλημάτων των εργαζομένων στο
Δημόσιο.
Δυστυχώς,
στα υπόλοιπα θέματα δεν μπορούμε να πούμε
ότι το Συνέδριο έδωσε μια σαφή θετική
προοπτική για αναστροφή του αρνητικού
κλίματος που υπάρχει στον κλάδο το
τελευταίο δεκάμηνο, ιδιαίτερα μετά και
την αρνητική κατάληξη (αλλά και «διαχείριση»)
των πρόσφατων απεργιακών κινητοποιήσεων.
Πάντως, αν και οι συνθήκες δεν είναι
ευνοϊκές, ελπίζουμε ότι η
συνέχιση της παρουσίας της Συσπείρωσης
στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας –παρά τις
υπόγειες προσπάθειες κύκλων από όλες τις
παρατάξεις να την αποκλείσουν– θα
βοηθήσει στη δημιουργία των αναγκαίων
προϋποθέσεων για την επαναφορά στο
προσκήνιο ενός μαχητικού και ανεξάρτητου
συνδικαλιστικού κινήματος των μηχανικών
του δημοσίου, μόνη εγγύηση για τη
νικηφόρα πορεία των αγώνων του κλάδου και
τη συνέχιση της θετικής κατεύθυνσης που
είχε ακολουθήσει το κίνημα την περίοδο
2000-2003.