ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Των παρατάξεων:
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΥΠΕΧΩΔΕ
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ
Συνάδελφοι,
Πρόσφατα άρχισε να εφαρμόζεται στο Υπουργείο μας ο νόμος Παυλόπουλου για τη δημόσια διοίκηση με συνοπτική διαδικασία του υπηρεσιακού συμβουλίου για την επιλογή των Διευθυντών. Η πολύμηνη καθυστέρηση δεν οφείλεται σε προβληματισμό της πολιτικής ηγεσίας για εκσυγχρονισμό του οργανισμού του Υπουργείου ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες συνθήκες. Οφείλεται μάλλον στην αναζήτηση ισορροπιών ανάμεσα σε ανταγωνισμούς και σε προσωπικές φιλοδοξίες των στελεχών της κυβερνητικής παράταξης ώστε όλα τα «δικά» της παιδιά να μείνουν ικανοποιημένα. Η πρακτική αυτή καταδεικνύει έμπρακτα την πολιτική της ανεπάρκεια να οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης με τους εργαζόμενους. Είναι διάχυτη η αίσθηση στους εργαζόμενους ότι ήταν αναγκαίες αλλαγές στο Διευθυντικό προσωπικό του Υπουργείου που είχε δομηθεί να εξυπηρετεί τις πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Αλλαγές όμως που θα εξασφαλίζουν τους διακριτούς ρόλους της δημόσιας διοίκησης και της πολιτικής ηγεσίας. Είναι κοινή συνείδηση στους εργαζόμενους ότι ελάχιστες ήταν οι εξαιρέσεις Διευθυντικών στελεχών που διεκδικούσαν να έχουν άποψη για το αντικείμενο της εργασίας τους και δεν ήταν απλά εκτελεστικά όργανα. Η σημερινή πολιτική ηγεσία, αντί να κινηθεί σε μια κατεύθυνση που θα εκφράζει αυτή την απαίτηση για αλλαγές και θα δημιουργεί ερείσματα στους εργαζομένους, περιχαρακώθηκε στο κομματικό της περιβάλλον. Όμως, μια πολιτική ηγεσία που έχει εμπιστοσύνη στην πολιτική εξυπηρέτησης των λαϊκών συμφερόντων και αισθάνεται σιγουριά για τις επιλογές της, δεν έχει ανάγκη του κομματικού ελέγχου της διοίκησης. Η εμπειρία μάλιστα έχει δείξει ότι επιλογές που δεν τυγχάνουν της αποδοχής των εργαζομένων αλλά αποβλέπουν στο βόλεμα των "δικών μας παιδιών", επιδεινώνουν τελικά τη λειτουργία του Υπουργείου. Όταν λοιπόν καταδειχθεί η λειτουργική ανεπάρκεια της νέας διοίκησης και το Υπουργείο δεν θα μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του, είναι γνωστό ότι τότε τα βάρη και οι ευθύνες της διοίκησης θα μεταφερθούν στους εργαζόμενους με κατασταλτικούς και αυταρχικούς τρόπους. Το ΠΑΣΟΚ οικειοποιήθηκε τη δημόσια διοίκηση, αλλά και η ΝΔ δεν εμπιστεύεται τους εργαζόμενους για να «επανιδρύσει το Κράτος».
Ευθύνη για την κατάσταση της διοίκησης στο Υπουργείο, εκτός από τις πολιτικές ηγεσίες έχουν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ, κυρίως με τη συμμετοχή των εκπροσώπων τους στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Αντί να σταθούν στο ύψος τους ως εκπρόσωποι των εργαζομένων, νομιμοποιούσαν τόσα χρόνια τις αυθαίρετες παρεμβάσεις των προηγούμενων πολιτικών ηγεσιών, με την ψήφο μάλιστα των εργαζομένων. Βασικό στοιχείο της δράσης τους δεν ήταν η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων αλλά της στενής εκλογικής τους πελατείας και αρκετές φορές και των ιδίων προσωπικά. Οι παρατάξεις αυτές είναι μηχανισμοί κυβερνητικού συνδικαλισμού που λειτουργεί με στόχο την εξασφάλιση εκλογικής πελατείας στη λογική του δούναι και λαβείν. Για αυτό εξάλλου, την ίδια αγαστή συνεργασία που είχαν στα υπηρεσιακά συμβούλια, είχαν και στις διοικήσεις των συνδικαλιστικών οργάνων, και μοιράζονται ανάλογα τις καρέκλες. Βέβαια αυτή η συνεργασία διαταράχτηκε –προς το παρόν– από την πρόσφατη επιλογή των Διευθυντών γιατί αποκλείστηκαν κάποια «παιδιά» της ΠΑΣΚ από διευθυντικές θέσεις. Η έλλειψη ψυχραιμίας είναι κακός σύμβουλος. Η ΠΑΣΚ, στην αγωνία της να υπερασπιστεί τα δικά της παιδιά, με πρόσφατη και αρκετά αποκαλυπτική ανακοίνωσή της, παραδέχεται εμμέσως αλλά σαφώς, ότι έχει φακελώσει όλους τους υπαλλήλους του υπουργείου και εξετάζει την καταλληλότητα για επιλογή προϊσταμένων με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα. Αποφεύγει όμως συστηματικά να μας πει αν το διευθυντικό προσωπικό, που υπερασπίζεται με τόσο πάθος, ήταν άξιο να κάνει τη δουλειά του και ποια συμφέροντα υπηρετούσε.
Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο νέος νόμος Παυλόπουλου είναι πιστή αντιγραφή του νόμου που έκανε το ΠΑΣΟΚ όταν επανήλθε στην εξουσία μετά τις εκλογές του 93 προκειμένου «να καταλύσει το κράτος της επάρατης Δεξιάς».
Εμείς πιστεύουμε ότι οι προϊστάμενοι στη Δημόσια Διοίκηση δεν πρέπει να εκλέγονται με κομματικά κριτήρια αλλά με βάση την πείρα τους, την κατάρτισή τους, την εν γένει προσφορά και στάση τους σε θέματα που αφορούν το αντικείμενο του υπουργείου αλλά και με βάση το ήθος, την αναγνώριση, αποδοχή και καταξίωσή τους από τους συναδέλφους τους κατά τη διάρκεια της υπηρεσιακής τους εξέλιξης.
Συνάδελφοι,
το θέμα της επιλογής προϊσταμένων αποκτά ιδιαίτερη σημασία λόγω και της επικείμενης τροποποίησης του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και του νέου μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων που προβλέπουν ότι ο μισθός μας θα συνδεθεί με την καλούμενη «παραγωγικότητα». Με δεδομένο ότι η «παραγωγικότητά» μας και επομένως και η αμοιβή μας (υπερωρίες, επιδόματα κλπ) θα ελέγχεται και θα διαπιστώνεται από τους εκάστοτε προϊσταμένους μας, γίνεται φανερή η άμεση εξάρτηση των εργαζομένων από τους προϊσταμένους τους. Με το σημερινό τρόπο λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, η «παραγωγικότητα» θα λειτουργήσει σαν μηχανισμός χειραγώγησης των εργαζομένων. Το θέμα αυτό πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο του συνδικαλιστικού κινήματος με άμεση και συλλογική αντίδραση των εργαζομένων.
Διεκδικούμε: οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα υπηρεσιακά συμβούλια να εκλέγονται από το συνδικαλιστικό όργανο του χώρου και να λογοδοτούν σε αυτό.