Οι
πραγματικές ανησυχίες του ΤΕΕ για
το ΤΣΜΕΔΕ οφείλονταν στην
αμφισβήτηση του ρόλου του από τη
διογκούμενη αγανάκτηση μεγάλης
μερίδας μηχανικών, γι' αυτό
μεταχειρίστηκε όλα τα μέσα για να
την αποδυναμώσει, να την
παγιδεύσει, να την εξαπατήσει. Στην
πραγματικότητα, με αιχμή το
ασφαλιστικό, τις ευλογίες της
κυβερνητικής πολιτικής και τη
συνένοχη σιωπή του ΤΕΕ,
επιχειρείται μια "εξυγίανση"
του χώρου των μηχανικών. Οδηγούνται
στο ξωπέταγμα από το επάγγελμα, μια
μεγάλη μερίδα νέων,
υποαπασχολούμενων ή άνεργων
μηχανικών που δεν μπορούν να
πληρώσουν τις δυσβάσταχτες
εισφορές. Και ενώ το Ταμείο στέλνει
ειδοποιητήρια και εισπράττει
εισφορές με τόκους υπερημερίας,
συνεχίζεται η διαφυγή του πόρου 1%,
που ανέρχεται σε πολλά δις ανά έτος,
από τις εισφορές των εργολάβων. Δεν
είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι
την περίοδο αυτή το ΤΕΕ
αποστασιοποιείται από τις ευθύνες
του και για πρώτη φορά στην
ιστορία του, αποσύρεται από την
προεδρία του Ταμείου και το αφήνει
στα χέρια των εργολάβων.
Η πραγματικότητα για το Ταμείο δεν
αντιστρέφεται με όσες προεκλογικές
φανφάρες και αν προβάλουν οι
διαχειριστές αυτής της πολιτικής,
όταν ήδη έχουν φροντίσει να
τραβήξουν έντεχνα την ουρά τους έξω
από τη σύγκρουση που οδηγεί
αναπόφευκτα σε ρήξη με
κυβερνητικές επιλογές αλλά και με
τα συμφέροντα των κύκλων που τους
στηρίζουν. Η δημιουργία και η δράση
της "επιτροπής αγώνα για το
ασφαλιστικό" αποτελεί ένα
χρήσιμο προηγούμενο. Απέδειξε ότι
είναι δυνατή η συσπείρωση δυνάμεων
γύρω από ένα μάχιμο στόχο. Απέδειξε
ότι ένας συσχετισμός από τα κάτω
μπορεί να φέρει αποτελέσματα και να
κερδίσει μικρές έστω νίκες.
Απέδειξε τέλος με τη διάλυσή της
και τη λαίλαπα που ακολούθησε στο
ασφαλιστικό, ότι μπορούμε να
εμπιστευόμαστε μόνο τις δικές μας
δυνάμεις.
