ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ

ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Συνάδελφοι,

Tο ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης φαίνεται ότι αποτελεί το "αγκάθι" στην εντεινόμενη προσπάθεια "εκσυγχρονισμού" του συστήματος, στα πλαίσια της γραμμής που χαράζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντί να καταργήσει - όπως προεκλογικά διακήρυσε - τον αντιασφαλιστικό νόμο 2084/ 92, που ψήφισε η ΝΔ το 1992, τον εφαρμόζει και αναζητά τρόπους για την ολόπλευρη προσαρμογή του στις σημερινές απαιτήσεις του "σκληρού ανταγωνισμού". Είναι σαφές ότι στην πορεία προς την ευρωπαϊκή σύγκλιση, οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων έχουν επιλέξει την απαλλαγή της εργοδοτικής πλευράς από το "δυσβάσταχτο" φορτίο του εργασιακού κόστους, που μεταφέρεται πλέον στον εργαζόμενο, ενώ ταυτόχρονα ελαστικοποιούνται οι εργασιακές σχέσεις.

Ο χώρος των μηχανικών από το 1992, κυρίως με την τεράστια αύξηση των εισφορών, βιώνει οδυνηρά τη νέα "ασφαλιστική" πραγματικότητα.

Το τελευταίο διάστημα έχει έλθει πάλι στο προσκήνιο το ασφαλιστικό μέσ’ από τα δημοσιεύματα στον τύπο της έκθεσης Σπράου και των κυβερνητικών σχεδίων για επιβολή πλαφόν στις συντάξεις και για περαιτέρω αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μέτρων που προβάλλονται ως αναγκαίο κακό για την κάλυψη των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών φορέων, για τα οποία ελλείμματα αποκλειστικά υπεύθυνο είναι το ίδιο το κράτος.

Μπροστά στις εξελίξεις αυτές και με αφορμή την επαπειλούμενη μείωση της σύνταξης του ΕΛΠΠ που χορηγεί το ΤΣΜΕΔΕ στο 20% της κύριας, ανασυστήθηκε η παλιά Επιτροπή Αγώνα για το Ασφαλιστικό τον περασμένο Οκτώβρη. Στόχος της ήταν, πέρα από την απόκρουση του άμεσου κινδύνου δραματικής μείωσης των συντάξεων, να ξαναθέσει στο σύνολό τους τα ασφαλιστικά προβλήματα των μηχανικών στους μαζικούς φορείς τους, τα οποία, όχι μόνο δεν έχουν αντιμετωπιστεί μέχρι τώρα -παρ’ όλες τις παλιότερες σχετικές αποφάσεις της Αντιπροσωπίας του ΤΕΕ- αλλά αντίθετα έχουν διογκωθεί και συνοψίζονται στα εξής:

• Μεγάλο ύψος εισφορών, όπως διαμορφώθηκε με τις συνεχείς αυξήσεις, που η καταβολή τους μάλιστα αποτελεί προϋπόθεση για την επαγγελματική δραστηριότητα, γεγονός που δρα αποτρεπτικά για την είσοδο πολλών νέων μηχανικών στο επάγγελμα.
• Διαφυγή πόρων του Ταμείου (1% επί των λογαριασμών των έργων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, 2% επί των κερδών των εργολάβων ιδιωτικών έργων), εισφοροδιαφυγή από τους εργοδότες με την πλήρη κυριαρχία του δελτίου παροχής υπηρεσιών στις εργασιακές σχέσεις, καθώς και σκανδαλώδης απαλλαγή των μεγάλων έργων (Μετρό, Σπάτα, 2004, ΟΠΕΠ 97) και των αμοιβών των τεχνικών συμβούλων αυτών από εισφορές. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι αυτού του είδους οι προνομιακές εξαιρέσεις πληθαίνουν και επεκτείνονται και σε άλλα έργα.
• Δυσμενέστερες ασφαλιστικές συνθήκες για τους μετά την 1-1-93 ασφαλισμένους με χαμηλότερες παροχές σε συντάξεις.
• Αθλια εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων και ισχνή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
• Ελλειψη οποιασδήποτε πρόνοιας για τους φαντάρους, τους ανέργους και υποαπασχολούμενους μηχανικούς, παρ’ ότι η ανεργία στον κλάδο έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, ενώ απ’ την άλλη έχει παραπεμφθεί στις καλένδες η ίδρυση Ταμείου Ανεργίας.
• Τάση για αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και για επενδύσεις με επιχειρηματικό κίνδυνο (βλ. αγορά πακέτου μετοχών της Τράπεζας Αττικής), που όχι μόνο δεν συνεπάγονται βελτίωση των παροχών αλλά τουναντίον υπονομεύουν τον κοινωνικό χαρακτήρα του ασφαλιστικού φορέα.

Η Επιτροπή εκτιμά ότι μέσα στο επόμενο διάστημα θα επιχειρηθούν ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα, στην κατεύθυνση της αποδιάρθρωσης και της περαιτέρω ιδιωτικοποίησής του, που θα μειώσουν ακόμη περισσότερο το ήδη ισχνό ελληνικό “κράτος πρόνοιας”. Θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη η προετοιμασία μιας συνολικής αντίδρασης από την πλευρά των εργαζομένων, με στόχο αφενός την ανατροπή εν τη γενέσει τους των σχεδίων που απειλούν τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα και αφετέρου την αποδοχή των παρακάτω αιτημάτων:

• Κατάργηση τού αντιασφαλιστικού νόμου 2084/92.
• Αποδέσμευση του ΤΣΜΕΔΕ από την Τράπεζα Αττικής. Έλεγχος της διαχείρισης των κεφαλαίων και διασφάλιση των αποθεματικών του Ταμείου από επενδυτικές δραστηριότητες που είτε είναι επισφαλείς και υψηλού κινδύνου είτε έρχονται σε αντίθεση με τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης.
• Μείωση των εισφορών των ασφαλισμένων στα επίπεδα του 1992.
• Διακανονισμός των ασφαλιστικών χρεών στο ΤΣΜΕΔΕ από μηδενική βάση.
• Αμεση αντιμετώπιση της διαφυγής των πόρων (1% επί των λογαριασμών των έργων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, 2% επί των κερδών των εργολάβων ιδιωτικών έργων, απόδοση στο Ταμείο των εισφορών που έχουν παρακρατήσει οι εργοδότες από τους μισθωτούς μηχανικούς).
• Επιβάρυνση των εργοδοτών, που απασχολούν ελεύθερους επαγγελματίες ή απασχολούμενους με δελτίο παροχής υπηρεσιών σε θέσεις εξαρτημένης εργασίας, με εργοδοτική εισφορά.
• Κατάργηση των εισφοροαπαλλαγών στα μεγάλα έργα και τη ναυπηγική βιομηχανία.
• Διεκδίκηση των απωλειών που υπέστησαν τα αποθεματικά του ΤΣΜΕΔΕ από την άτοκη κατάθεσή τους μέχρι το 1985 στην Τράπεζα Ελλάδος.
• Αποσύνδεση του δικαιώματος στην εργασία από την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών για τους νέους μηχανικούς. Απαλλαγή των στρατευμένων μηχανικών από την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, με θεμελίωση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων τους για το χρόνο στράτευσης. Καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών των μεταπτυχιακών σπουδαστών, που απασχολούνται σε ερευνητικά προγράμματα ή παράγουν εκπαιδευτικό έργο, από το Ίδρυμα στο οποίο απασχολούνται.
• Διαχείριση των ασφαλιστικών πόρων με κριτήρια κοινωνικής αλληλεγγύης. Ίδρυση Ταμείου Ανεργίας και καταβολή επιδόματος ανεργίας για τους νεοεισερχόμενους χωρίς εισοδήματα και τους άνεργους μηχανικούς, ανερχόμενο στο 80% του καθαρού κατώτερου μισθού όπως προβλέπεται από τις συλλογικές συμβάσεις, με ταυτόχρονη κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών τους από το ΤΣΜΕΔΕ.
• Μείωση των ορίων ηλικίας για πλήρη συνταξιοδότηση.
• Να μη γίνει μείωση των πραγματικών τιμών των κύριων και των επικουρικών συντάξεων και να μην επιβληθεί πλαφόν.
• Ανατροπή του καθεστώτος της ανταποδοτικότητας με τις 14 κατηγορίες ασφαλισμένων για τους μετά την 1-1-1993 ασφαλισμένους νέους μηχανικούς. Κανένας διαχωρισμός σε σχέση με τους υπόλοιπους μηχανικούς. Ενιαία σύνταξη η οποία να διασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση.
• Πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων στο Ταμείο. Να καταργηθεί η συνεισφορά του 25% στο κόστος των φαρμάκων.
• Αναβάθμιση των λειτουργιών του Ταμείου και βελτίωση της εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων.

Η Επιτροπή Αγώνα Μηχανικών για το Ασφαλιστικό καλεί τους συναδέλφους μηχανικούς να συμμετέχουν ενεργά στις κινητοποιήσεις που γίνονται αυτό το διάστημα για το ασφαλιστικό, έτσι ώστε να οργανώσουμε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά την αντίστασή μας στην προϊούσα κατάρρευση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.

ΑΘΗΝΑ, Φεβρουάριος 1998

Αρχική σελίδα

Αρχική σελίδα Συσπείρωσης