ΟΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΡΓΑ

(ή νηστικό αρκούδι δεν συνθέτει)

 

Στην Ελλάδα η αρχιτεκτονική αντιμετωπίζεται με ανυποληψία τόσο από τους δημόσιους φορείς όσο και από τους ιδιώτες.

Η οικοδομή βρίσκεται στα χέρια μεγάλων συμφερόντων, που καθορίζουν την τιμή της και ενδιαφέρονται για την ποιότητά της μόνο όταν αυτή αποτελεί κερδοφόρο εμπόρευμα, αλλά και μεσαίων και μικρών, για τα οποία δεν έχει καμία τιμή. Στο μεγάλο όγκο των ιδιωτικών κατασκευών, που διαμορφώνουν τη μορφή της πόλης παραβιάζοντας συνήθως την πολεοδομική νομοθεσία και διαδίδοντας τα τηλεοπτικά πρότυπα μιας αισθητικής κακογουστιάς, δαπανώνται κάθε χρόνο εκατοντάδες δισεκατομμύρια. Στα έργα αυτά εργάζονται χιλιάδες αρχιτέκτονες με εξευτελιστικούς όρους όσον αφορά το αντικείμενο και την αμοιβή τους. Οι περισσότεροι εργολάβοι και ιδιοκτήτες θεωρούν τον/την αρχιτέκτονα ένα είδος χομπίστα που χρειάζεται για να δίνει ιδέες για το κτίριό τους ή να βοηθά να εκφραστούν οι δικές τους. Αλλά ως γνωστόν οι ιδέες στην αγορά δεν πληρώνονται και έτσι πολλοί νέοι και νέες αρχιτέκτονες –ή και παλιότεροι- διαθέτουν στα γραφεία τους όχι αέρα κοπανιστό (ιδέες), αλλά ανεκτίμητες συλλογές από έργα που μελέτησαν, σχέδια που έφτιαξαν με μεράκι και πίστη στην τέχνη τους κατ’ εντολήν πελατών, οι οποίοι τους εγκαταλείπουν χωρίς να πληρώσουν ούτε το ελάχιστο αντίτιμο των εξόδων για την παραγωγή τους.

Η άλλη λειτουργία των αρχιτεκτόνων στα ιδιωτικά έργα είναι αυτή του διακοσμητή όψεων, καθώς οι εργολάβοι και οι πελάτες διαμορφώνουν ad hock τα υπόλοιπα στοιχεία του κτιρίου, ή του διεκπεραιωτή της άδειας, που παραμένει μια πολύμηνη και απαράδεκτα γραφειοκρατική διαδικασία χωρίς ίχνος ουσίας.

Η πραγματικότητα αυτή της αρχιτεκτονικής και των αρχιτεκτόνων αποτυπώνεται στις εξευτελιστικές αμοιβές της αρχιτεκτονικής μελέτης και επίβλεψης, όπως ορίζονται από τον κώδικα αμοιβών, και οι οποίες ανέρχονται στο 1-2% της πραγματικής αξίας των οικοδομών. Εδώ και 15 χρόνια οι αμοιβές παραμένουν καθηλωμένες στα ίδια επίπεδα. Ένα πολύ μικρό ποσοστό εργαζομένων διεκδικεί και επιτυγχάνει αντιπροσωπευτικότερες αμοιβές της εργασίας που προσφέρει, αλλά πολλοί άλλοι/άλλες υποχρεώνονται ακόμα και σε εκπτώσεις.

Οι μικροί ελεύθεροι επαγγελματίες, τα ατομικά ή συνεργατικά γραφεία έχουν τεράστια έξοδα (ενοίκια, ηλεκτρονική υποδομή, λειτουργικά έξοδα, ασφαλιστικές εισφορές) και βρίσκονται διαρκώς χρεωμένα. Οι μισθοί επιβίωσης αντιστοιχούν σε πολύωρη καθημερινή απασχόληση, χωρίς συγκεκριμένα ωράρια, αργίες ή πληρωμένες άδειες, υπερωρίες και δώρα.

Εν’ ολίγοις, χιλιάδες αρχιτέκτονες αντιμετωπίζουν ένα απαράδεκτο οικονομικό και εργασιακό καθεστώς στον τομέα των ιδιωτικών έργων.

Ένα πρώτο βήμα – ρήγμα σ’ αυτή την κατάσταση είναι η δραστική αύξηση των αμοιβών, ώστε ν’ αντιστοιχηθούν στην προσφερόμενη εργασία και να αξιολογηθεί η εργασία αυτή ποσοτικά και ποιοτικά μέσω της τιμής της. Καθώς διαφαίνεται η μείωση του όγκου των οικοδομών, οι δυνατότητες εκμετάλλευσης της εργασίας των αρχιτεκτόνων στα ιδιωτικά έργα θα πολλαπλασιαστούν.

Πρέπει λοιπόν ν’ αντιδράσουμε τώρα.

        Η Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση στους συναδέλφους αρχιτέκτονες για να συζητήσουν τα παραπάνω θέματα και να αναλάβουν πρωτοβουλίες για ν’ αλλάξουν τα πράγματα.

ΔΕΥΤΕΡΑ 15 Νοεμβρίου 2004, ώρα 8.30 μ.μ., γραφεία Συλλόγου Αρχιτεκτόνων

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ ΑΜΟΙΒΩΝ ΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΕΡΓΑ

 

<<Αρχική Σελίδα