Η
ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Να
διαγραφούν τα χρέη της χώρας στους
διεθνείς οργανισμούς
Στην Αργεντινή, όπως σε χιλιάδες
σημεία του πλανήτη, η καπιταλιστική
παγκοσμιοποίηση κατάφερε να οδηγήσει μια
χώρα, πλούσια και ικανή από πλευράς πόρων
να εξασφαλίσει την ευημερία του λαού της,
στην οικονομική κατάρρευση και στην
καταστροφή. Οι άνεργοι φτάνουν το 18,3% του
ενεργού πληθυσμού, στα αστικά κέντρα
πλησιάζουν το 35%, ενώ τουλάχιστον το 44,2%
των κατοίκων της χώρας ζουν κάτω από τα
όρια της φτώχειας. Από τα 36,5 εκατομμύρια
άτομα του πληθυσμού, τουλάχιστον 16
εκατομμύρια βρίσκονται σε συνθήκες
εξαθλίωσης και πλήρους ένδειας.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η
Παγκόσμια Τράπεζα εφάρμοσαν μέσω της
κεντροαριστερής κυβέρνησης του Ντε λα
Ρούα μια ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική,
που έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει
για την αποπληρωμή των χρεών της χώρας 900
εκατ. δολάρια από τα ιδιωτικά
συνταξιοδοτικά ταμεία. Έτσι μαζί με τους
εξεγερμένους φτωχούς, τους συνδικαλιστές
της αριστεράς και την ανταγωνιστική
αριστερά, στην Πλάθα Ντε Μάγιο βρέθηκαν
και τα στελέχη των μεγάλων πολυεθνικών
επιχειρήσεων και δέχθηκαν τις επιθέσεις
της ομοσπονδιακής αστυνομίας.
Η δημιουργία του Frenapo, του «Μετώπου εναντίον της
φτώχειας», με τη συμμετοχή του συνδικάτου
της ανταγωνιστικής αριστεράς (CTA), η οποία αποτελεί και την ψυχή του
μετώπου, των γυναικών της Πλάθα Ντε Μάγιο,
ισχυρής οργάνωσης του αντιδικτατορικού
αγώνα και δεκάδων κοινωνικών οργανώσεων
και προσωπικοτήτων της αριστεράς και με
τη στήριξη της Ενωμένης Αριστεράς (Κομμουνιστικό
και Σοσιαλιστικό Κόμμα), έδωσε πολιτικό
λόγο στα εκατομμύρια των φτωχών και
μετέτρεψε την οργή και την αγανάκτηση
κατά της κατάφωρης κοινωνικής αδικίας σε
μαζική λαϊκή εξέγερση.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη στον
εξεγερμένο λαό τη Αργεντινής πρέπει να
αποτελέσει σήμερα το πρώτο μέλημα των
κινημάτων κατά της νεοφιλελεύθερης
παγκοσμιοποίησης που με τη μαζική
παρουσία τους στις Βρυξέλες, πρόσφατα,
απέδειξαν την εμμονή στους αγώνες και την
αντοχή τους. Οι κυρίαρχες τάξεις των
πλούσιων χωρών πρέπει να επιστρέψουν
τώρα αυτά που υφάρπαξαν με την
παγκοσμιοποιημένη οικονομική πολιτική
τους από το λαό της Αργεντινής.
Η ανασυγκρότηση της χώρας, υπόθεση
του λαού της, προϋποθέτει τη διαγραφή του
εξωτερικού χρέους. Αυτό το τελευταίο
αποτελεί υπόθεση των αγώνων του
κινήματος κατά της νεοφιλελεύθερης
παγκοσμιοποίησης διεθνώς.