συσπειρωση αριστερων αρχιτεκτονων

ΕΝΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΣΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

Η συμμετοχή στις εκλογές του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων σε πανελλαδική βάση προσλαμβάνει αυτή τη φορά μια ιδιαίτερη φόρτιση.

            Ξέρουμε ότι ο ιστορικός Σύλλογος των Αρχιτεκτόνων, που ιδρύθηκε το 1922 και στον οποίο κατά καιρούς πολλοί συνάδελφοι αφιέρωσαν χρόνο και ψυχή, έχει προ πολλού χάσει την ελκτική του δύναμη ως χώρος συσπείρωσης, διαλόγου, γόνιμων αντιπαραθέσεων και αγώνων. Από μαζικός φορέας έχει μετατραπεί σε γραφειοκρατική σκιά του εαυτού του. Έχοντας εγκαταλειφθεί από τα μέλη του βρίσκεται στη δικαιοδοσία πλειοψηφούντων απαίδευτων, τύποις εκπροσώπων, που τον διαχειρίζονται με κίνητρα ιδιοτελή ελέω αυτών που τους εξέλεξαν, των αρχιτεκτόνων και της αρχιτεκτονικής.

            Η διετία του απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου, στη διάρκεια της οποίας ο σύλλογος λειτούργησε με τον πιο αδιαφανή και αγοραίο τρόπο, παρατάθηκε ετσιθελικά μέχρι τον Ιούνιο. Η προσπάθεια ματαίωσης των εκλογών και αντικαταστατικής επιμήκυνσης επ’ αόριστον της θητείας του Συμβουλίου ευτυχώς αποτράπηκαν με απόφαση της Αντιπροσωπείας.

Αυτό το αντιδημοκρατικό περιβάλλον, όχι μόνο είναι εντελώς ακατάλληλο για ν’ αναπτυχθούν αντιστάσεις και να τεθεί με σύγχρονους όρους το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία και την αρχιτεκτονική του μεγάλου αριθμού των αρχιτεκτόνων, αλλά, επίσης, περιορίζει συνεχώς και ανεπαισθήτως τον κύκλο της ενασχόλησης και της συμμετοχής, καλλιεργεί την αδιαφορία για συλλογικές παρεμβάσεις και την ιδιώτευση.

Άλλωστε, η πολύτιμη έννοια και πρακτική της συλλογικότητας στη βάση κοινωνικών αξιακών προταγμάτων πάνω σε κοινούς στόχους βρίσκεται πολλά χρόνια τώρα στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού και της αγοράς, που εκθεμελιώνουν, μαζί με τα δημόσια αγαθά, ένα δημοκρατικό πολιτισμό στον οποίο πολλοί συνέβαλαν ακόμα και με τη ζωή τους.

Η αντικοινωνική επιλογή της ατομικής πορείας σε μια κοινωνία ανελέητου ανταγωνισμού, όπου οι πιο ανίσχυροι περιθωριοποιούνται και αποβάλλονται, δεν είναι βέβαια διέξοδος, όπως ήδη διαπιστώνουμε επί των ερειπίων που μας κληροδότησε η πρόσφατη ιστορία. Όσοι αντισταθήκαμε στη μεταμοντέρνα εκδοχή της αρχιτεκτονικής και στις εφήμερες μόδες των αναλώσιμων life styles ή τελικά αντιληφθήκαμε την κενότητα λόγου και έργων μιας υπόθεσης που ευτυχώς έκλεισε άδοξα, δεν μπορεί ν’ αδιαφορήσουμε για τον μεταμοντέρνο σχετικισμό που παραλύει την πολιτική και τη συλλογική δράση.

Ο καθένας ορίζει τον εαυτό του σε κάποιο βαθμό και μέσω αυτού την κοινωνία. Σ’ αυτή τη βάση η απομάκρυνση από τη συλλογική δράση των αρχιτεκτόνων και κατ’ επέκταση από τον Σύλλογο μπορεί να δικαιολογείται, να ερμηνεύεται και να κατανοείται, εν τέλει, όμως, δεν δικαιώνεται ακόμα και μόνο εκ του αποτελέσματος και, οπωσδήποτε, ενέχει μερίδιο προσωπικής ευθύνης. Η έκκληση της Συσπείρωσης στους συναδέλφους, παλιούς και νέους, να ξαναδώσουν ή να δώσουν το παρόν δεν είναι μια τυπική, ρητορική, προεκλογική διατύπωση. Προτείνουμε ένα δρόμο, που τα ίχνη του υπάρχουν στη συλλογική μνήμη, αδιάβατο σήμερα, στον οποίο επιμένουμε, με πλήρη συνείδηση ότι η διάνοιξή του είναι υπόθεση των πολλών.

Δεν μας ενδιαφέρει η παρουσία μας σ’ ένα Σύλλογο άμαζο και οι άγονες συγκρούσεις με το προεδρείο και την πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου κεκλεισμένων των θυρών. Δεν θα θέλαμε, όμως, λόγω προϊστορίας και εμπιστοσύνης στο μέλλον, να γίνουμε μάρτυρες της οριστικής κατάργησης του Συλλόγου και υποκατάστασής του από ένα περιορισμένο σώμα εκλεγμένων μέσα από παραταξιακά γραφεία και αριστήνδην εκλεκτών. Τέτοιες απόψεις κυκλοφορούν και αύριο θα επιβληθούν αν δεν αντιδράσουμε.

Θέλουμε την ανασύσταση ενός δημοκρατικού χώρου με θεσμούς και κανόνες όχι μια ολιγαρχία διατεταγμένων σε προσωπική ή παραταξιακή υπηρεσία και διαπλεκόμενων με τη νυν και την όποια μελλοντική εξουσία ανθρώπων, αδιάφορων τόσο για την καθημερινή βιοπάλη των αρχιτεκτόνων όσο και για την τύχη της αρχιτεκτονικής στη χώρα μας.

Σήμερα, όπως θα λέγαμε απλά, βρισκόμαστε στο βάθος του πηγαδιού. Ένα ικανότατο αρχιτεκτονικό δυναμικό παλιών και νέων συναδέλφων, που σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου θα είχε συμβάλει στη βελτίωση του αστικού τοπίου και θα είχε διαφυλάξει το φυσικό και την ιστορική κληρονομιά, υποαμείβεται και δεν έχει ευκαιρίες πρόσβασης στη δημιουργική αρχιτεκτονική. Αλλά για να παρέμβουμε αντιστεκόμενοι και διεκδικώντας πρέπει ν’ ανασυγκροτήσουμε το συλλογικό χώρο των αρχιτεκτόνων. Τώρα, για λόγους επιβίωσης, αξιοπρέπειας και ταυτόχρονα κοινωνικής ευθύνης. Καμιά πραγματικότητα δεν είναι αμετάβλητη όπως απέδειξαν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σ’ .όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη, που αντιστέκονται σήμερα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και στον πόλεμο, που υπερασπίζονται τη δημοκρατία, τα κοινωνικά δικαιώματα, τα ανοιχτά σύνορα, την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη.

Μπορούμε να βάλουμε τη σφραγίδα μας στο επάγγελμα του αρχιτέκτονα και την ελληνική αρχιτεκτονική, οργανώνοντας τη δράση μας μέσα κι έξω από το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ), που πρέπει να ανασυγκροτηθεί αυτόνομος από την κυβέρνηση, τα λόμπυ και τους κατ’ επάγγελμα εκπροσώπους χωρίς καμία σχέση ή ενδιαφέρον για τα προβλήματα του μεγάλου αριθμού. Και μόνο η δηλωμένη θέληση και ενεργοποίηση ενός πρώτου πυρήνα αρχιτεκτόνων που θα συγκροτήσει επιτροπές και ομάδες εργασίας με τα πιο άμεσα προβλήματα και θα προκαλέσει – προσκαλέσει περισσότερους θ’ αλλάξει δραστικά το τοπίο.

Αυτό θέλει η Συσπείρωση Αριστερών Αρχιτεκτόνων. Να διαθέσει τα μέλη της σε μια συλλογική προσπάθεια που θα ξαναδώσει νόημα στην ενασχόληση με τα κοινά. Γι’ αυτόν το στόχο εργάζεται και θα πάρει πρωτοβουλίες πριν και μετά τις εκλογές. Γι’ αυτόν το στόχο ζητά την υποστήριξη των συναδέλφων και στις εκλογές.

Το ψηφοδέλτιο της Συσπείρωσης Αριστερών Μηχανικών για τις εκλογές της Αντιπροσωπείας του ΣΑΔΑΣ - ΠΕΑ της 30 Ιούνη θα πάρει την τελική του μορφή μέχρι τη Δευτέρα 17-06-02. Μέχρι σήμερα έχει διαμορφωθεί όπως ακολουθεί:

ΜΑΓΙΑΝΗ - ΖΩΝΙΟΥ ΔΩΡΑ (Καβάλα)

ΒΡΕΤΖΑΚΗ ΕΛΕΝΗ (Θεσ/νίκη)

ΔΟΥΛΤΣΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (Θεσ/νίκη)

ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ (Θεσ/νίκη)

ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (Θεσ/νίκη)

ΚΛΕΙΔΑΡΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (Θεσ/νίκη)

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ (Θεσ/νίκη)

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (Θεσ/νίκη)

ΣΑΧΑΝΑ ΧΡΥΣΑ (Θεσ/νίκη)

ΣΤΥΛΙΔΗΣ ΙΟΡΔΑΝΗΣ (Θεσ/νίκη)

ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΙΔΗΣ ΜΑΞΙΜΟΣ (Θεσ/νίκη)

ΚΑΡΒΟΥΝΗ ΑΛΕΚΑ (Λαμία)

ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ (Αττική)

ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (Αττική)

ΒΕΡΝΑΡΔΟΥ ΜΑΡΙΑ (Αττική)

ΒΑΦΕΙΑΔΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ (Αττική)

ΓΙΑΛΥΡΗ ΘΕΑΝΩ (Αττική)

ΓΚΟΥΦΑ ΛΙΛΗ (Αττική)

ΓΛΗΝΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ – ΝΙΚΗ (Αττική)

ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ (Αττική)

ΔΕΡΜΑΝΗ ΝΕΛΛΥ (Αττική)

ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (Αττική)

ΘΕΡΜΟΥ ΣΤΕΛΛΑ (Αττική)

ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΑΚΗΣ (Αττική)

ΚΑΙΡΟΥ ΑΝΝΑ (Αττική)

ΚΑΛΑΪΔΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ (Αττική)

ΚΑΛΑΝΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (Αττική)

ΚΑΛΑΦΑΤΗ ΕΛΕΝΗ (Αττική)

ΚΑΡΑΒΙΤΗ ΕΥΗ (Αττική)

ΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΩΝΙΑ (Αττική)

ΚΑΤΣΑΡΕΛΗ ΑΣΠΑ (Αττική)

ΚΕΡΕΣΤΕΝΤΖΗ ΣΥΛΒΙΑ (Αττική)

ΚΟΥΤΣΟΜΥΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ (Αττική)

ΚΟΥΤΣΟΥΦΛΑΚΗΣ ΑΡΗΣ (Αττική)

ΚΡΕΜΟΣ ΠΑΥΛΟΣ (Αττική)

ΚΥΡΙΑΚΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (Αττική)

ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ – ΜΟΥΡΟΥΖΗ ΤΑΣΙΑ (Αττική)

ΚΩΤΣΙΔΟΥ ΠΕΤΡΑ (Αττική)

ΛΑΥΡΕΝΤΑΚΗ ΖΩΗ (Αττική)

ΛΟΥΪΖΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ (Αττική)

ΜΑΟΥΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ (Αττική)

ΜΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (Αττική)

ΜΟΥΚΑ ΝΑΣΙΑ (Αττική)

ΜΩΡΑΪΤΟΥ ΛΩΡΕΤΤΑ (Αττική)

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΟΥΡΑΝΙΑ (ΜΠΟΥΛΙΝΑ) (Αττική)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΒΙΚΥ (Αττική)

ΠΑΝΟΥ ΓΙΑΝΝΗΣ (Αττική)

ΠΑΠΑΡΡΟΔΟΥ ΕΛΕΝΗ (Αττική)

ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (Αττική)

ΠΟΡΤΑΛΙΟΥ ΕΛΕΝΗ (Αττική)

ΠΥΛΟΥΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (Αττική)

ΣΙΑΠΚΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ (Αττική)

ΣΚΑΡΑΚΗ ΙΩΑΝΝΑ (Αττική)

ΣΟΥΝΔΙΑ ΛΗΔΑ (Αττική)

ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ (Αττική)

ΣΤΑΜΑΤΕΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (Αττική)

ΤΟΤΣΙΚΑΣ ΠΑΝΟΣ (Αττική)

ΤΡΟΥΛΛΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (Αττική)

ΧΑΛΙΚΙΑΣ ΑΛΕΚΟΣ (Αττική)

ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΕΙΡΗΝΗ (Αττική)

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΛΙΑ (Αττική)

ΨΥΚΑΚΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ (Αττική)

ΝΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ (Καλαμάτα)

ΛΟΥΚΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (Χίος)

ΜΑΓΕΙΡΟΣ ΤΑΣΟΣ (Χίος)

ΠΙΤΣΙΛΑΔΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ (Μυτιλήνη)

ΦΡΑΓΚΟΥ ΜΕΡΟΠΗ (Μυτιλήνη)

ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΠΙΠΙΤΣΑ (Σαντορίνη)

ΣΑΜΙΟΣ ΑΝΤΡΕΑΣ (Πάρος)

ΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (Κως)

Στις περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Κρήτης η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ υποστηρίζει αντίστοιχα τους συνδυασμούς ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, στους οποίους συμμετέχουν μέλη της.

<<Αρχική Σελίδα