1. Μια πρωτότυπη εκδοχή της δημοκρατίας
Η κυβερνητική παράταξη στο χώρο της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τα εσωτερικά της προβλήματα και να συσπειρώσει την εκλογική της πελατεία, καταφεύγει σε πρακτικές που οδηγούν στην άρνηση της αρχής της πλειοψηφίας στην εκλογή των οργάνων, βασική αρχή της δημοκρατίας. Κανένας δεν απέκλεισε την ΠΑΣΚ, όπως επανειλημμένα ισχυρίζεται, από κανένα προεδρείο. Κατά τη συγκρότηση του Δ.Σ. της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, έθεσε εκβιαστικά το δίλημμα: Αν δεν εκλέξετε τον υποψήφιό μου στην θέση του προέδρου, δεν συμμετέχω στο προεδρείο. Δυστυχώς για την ΠΑΣΚ, το σώμα των εκλεγμένων εκπροσώπων για τη διοίκηση του σωματείου μας, δεν υπέκυψε σε αυτούς τους εκβιασμούς. Μάλιστα, κατά την εκλογή του αντιπροέδρου, η παράταξή μας δήλωσε, ότι αν η ΠΑΣΚ επιθυμεί να καταλάβει αυτή τη θέση στο προεδρείο, αποσύρουμε την υποψηφιότητά μας για να εκλεγεί ο δικός της υποψήφιος! Εξάλλου, άλλες μάχες έχουν προτεραιότητα στη δική μας πολιτική αντίληψη, από τη μάχη της «καρέκλας». Όμως η ΠΑΣΚ δεν έθεσε υποψηφιότητα για καμία άλλη θέση εκτός από τη θέση του προέδρου, γιατί εκτιμά ότι μόνο από τη θέση του προέδρου μπορεί να συνεισφέρει στο συνδικαλιστικό μας κίνημα!…
Αν, παρ’ όλα αυτά, η ΠΑΣΚ πιστεύει πραγματικά ότι η δημοκρατία εκφράζεται με την «αναλογική συγκρότηση των οργάνων», ας το εισηγηθεί στην κυβέρνηση για να γίνει νόμος και να μην ταλαιπωρούμαστε με τέτοιες «άσκοπες» διαδικασίες. Όμως, αν θέλει να είναι συνεπής με αυτή την άποψή της, θα πρέπει να απαιτήσει να συγκροτείται με τον ίδιο δημοκρατικό τρόπο και η κυβέρνηση από το Σώμα της Βουλής. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτές τις ιδιότυπες αντιλήψεις της ΠΑΣΚ για τη δημοκρατία, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι ο αρχηγός της εκάστοτε αξιωματικής αντιπολίτευσης.…
2. Το «ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ» και οι «ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ» πολλών ταχυτήτων
Η ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚ επέλεξε να μην συμμετέχει στα όργανα και να σταθεί στο μετερίζι της αντιπολίτευσης. Δεν ασκεί βέβαια αντιπολίτευση στην κυβέρνηση αλλά στην …Ομοσπονδία! Ισχυρίζεται ότι η Ομοσπονδία δεν αγωνίζεται για τα οικονομικά μας αιτήματα όσο θα έπρεπε, αλλά ξεχνάει να κατονομάσει τον υπεύθυνο για την οικονομική μας κατάσταση, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μας μιλάει για το «ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ» αλλά ξεχνάει να μας πει πως οι μηχανικοί που εργάζονται στο δημόσιο, δεν έχουν όλοι τις ίδιες απολαβές, υπάρχουν μάλιστα και μηχανικοί που αμείβονται πολύ καλά –νόμιμα ή παράνομα. Και αυτή η ψαλίδα στις αμοιβές, που όσο περνάει ο καιρός μεγαλώνει, δεν αντιστοιχεί σε ανάλογη προσφορά έργου. Αντίθετα μάλιστα, το «επιστημονικό» και «τεχνικό» έργο του μηχανικού στο δημόσιο υποβαθμίζεται και συρρικνώνεται (περιορισμός των μελετών που γίνονται από το δημόσιο, συρρίκνωση και κατάργηση των επιβλέψεων τεχνικών έργων και του ελέγχου των μελετών κ.λ.π.). Διατηρείται όμως και μεγαλώνει το «διοικητικό» έργο, αυτό δηλαδή που είναι απαραίτητο για τη «διεκπεραίωση» και «νομιμοποίηση» των πολιτικών αποφάσεων που αφορούν το σχεδιασμό και την εφαρμογή του. Το δημόσιο δεν χρειάζεται «επιστήμονες» μηχανικούς, άλλα «υπάκουους» και «πειθήνιους» μηχανικούς, που θα μπορούν να διεκπεραιώνουν τις άνωθεν εντολές, και πολλές φορές να τις «νομιμοποιούν» με την υπογραφή τους. Η ανατροπή αυτής της πραγματικότητας, είναι ο πολιτικός στόχος που οδήγησε την παράταξή μας να πρωτοστατήσει στην ανάδειξη της ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ως βασικού άξονα της δραστηριότητας της Ομοσπονδίας μας.
Η ΠΑΣΚ -αν κρίνουμε από τις διακηρύξεις της- φαίνεται ότι μάλλον φυτοζωεί στις παρυφές του κρατικού μηχανισμού και δεν έχει πάρει χαμπάρι για το τι γίνεται εκεί! Ως κυβερνητική παράταξη όφειλε να γνωρίζει την πολιτική της κυβέρνησης. Αν και δεν είμαστε οι πλέον αρμόδιοι, θα θέλαμε λοιπόν να την ενημερώσουμε για αυτά τα θέματα: Οποιοδήποτε «μισθολόγιο μηχανικών», ακόμα και αν γίνει όπως το ονειρεύεται η ΠΑΣΚ (πράγμα απίθανο να το δεχτεί η συγκεκριμένη κυβέρνηση), θα είναι υποταγμένο στις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές που εφαρμόζονται στο δημόσιο τομέα και δημιουργούν μηχανικούς πολλών ταχυτήτων. Ήδη, η σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα πραγματώνεται ως σύνδεση του μισθού με την …ενδοτικότητα. Κάποιοι βολεύονται με τις ατομικές πρακτικές που απλόχερα προσφέρει η κυβερνητική πολιτική: Την ατομική διαπραγμάτευση της εργασίας σε ειδικές θέσεις αλλά και σε Ειδικές Υπηρεσίες. Οι «Ειδικές Υπηρεσίες» είναι όργανα που υπάγονται στον άμεσο έλεγχο της πολιτικής ηγεσίας και λειτουργούν έξω από τους κανόνες του δημοσίου. Εξάλλου, ο τρόπος συγκρότησής τους είναι ενδεικτικός: Δεν υπάρχει κανένας διαφανής κανόνας αξιολόγησης των συναδέλφων που τοποθετούνται σε αυτές τις Υπηρεσίες, παρά μια αυθαίρετη απόφαση της πολιτικής ηγεσίας. Σήμερα, η μαζική αυτή διαπλοκή με την εξουσία μεγάλης μερίδας δημοσίων υπαλλήλων -κυρίως διευθυντικών στελεχών- αποτελεί το κύριο μέσο του κομματικού ελέγχου της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι μια πολιτική που οργανώνει την συναίνεση μέσω της συνενοχής. Τα στελέχη της διοίκησης ορίζονται στις θέσεις τους όχι με κάποιο σύστημα αξιολόγησης των προσόντων τους, αλλά κυρίως από το πόσο πιστά και υποταγμένα είναι στην πολιτική ηγεσία. Παράλληλα, η «διαφθορά» στο δημόσιο τομέα, όχι μόνον δεν αντιμετωπίζεται, αλλά και χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για τη μεταφορά αρμοδιοτήτων σε μηχανισμούς αδιαφανείς και ανεξέλεγκτους, που παρουσιάζουν πολλαπλάσια ανάλογα φαινόμενα.
Αν
δεν πάρουμε σοβαρά υπόψη μας αυτή την
πραγματικότητα, είναι δύσκολο να βρούμε
έναν τρόπο, με τον οποίο θα μπορούμε να
αυξήσουμε τις αποδοχές μας, αλλά και να
διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας.
Δυστυχώς
σήμερα, ντρεπόμαστε να πούμε στην
κοινωνία ότι είμαστε μηχανικοί που
εργαζόμαστε στο Δημόσιο.