|
GENOVA LIBERA ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
Ένα συγκλονιστικό, πολύχρωμο, πολυτασικό, οργανωμένο και μαχητικό μαζικό κίνημα πορεύτηκε απ΄ όλους τους δρόμους της Ιταλίας και της Ευρώπης για να πετύχει ένα στόχο: να διαδηλώσει στη Γένοβα ενάντια στη σύνοδο αρχηγών των 8 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, που οχυρώθηκαν μέσα σε σιδερόφρακτα τείχη προφυλαγμένοι από τον αστυνομικό στρατό του Μπερλουσκόνι, για να επισφραγίσουν το αποτρόπαιο και κτηνώδες πρόσωπο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων του πλανήτη.
Στη Γένοβα, ένα πανευρωπαϊκό μαζικό
κίνημα αντιτάχθηκε στη νεοφιλελεύθερη
παγκοσμιοποίηση και αμφισβήτησε «το
τέλος της ιστορίας». Κατήγγειλε την
αυθαίρετη σύναξη της G8
που θεωρεί ότι μπορεί ν’ αποφασίζει για
την τύχη των λαών, ζήτησε τη διαγραφή των
χρεών του τρίτου κόσμου, πολιτικές υγείας
σε αντίθεση με τις οικονομικές
στρατηγικές των φαρμακευτικών
πολυεθνικών, εργασία και ασφάλεια για
όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους,
προστασία του περιβάλλοντος και της ζωής,
εγγυήσεις για το μέλλον του πλανήτη.
Αυτό το κίνημα, που το δρόσισε η μνήμη
των μεγάλων αγώνων των ευρωπαϊκών λαών
και τραγούδησε στο ελεύθερο κομμάτι της
Γένοβας το bandiera
rossa,
κυοφορήθηκε μέσα στο χρόνο της ήττας
χωρίς να χάσει τον παλμό του χρόνου της
ιστορίας και, συγκροτημένο στη βάση του
σακίδιου και του υπνόσακου, δηλ. του
ελάχιστου, επανέφερε στην Ευρώπη, με
μαζικούς όρους, τις αρχές και τις
δυνατότητες της αντίστασης, της
αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης.
Στη Γένοβα έγινε το ακατόρθωτο. Το
Κοινωνικό Φόρουμ κατάφερε να συνενώσει
ένα τεράστιο πλήθος και να δώσει τη
δυνατότητα να εκφραστεί ένα μέγα πάθος –
το διαφορετικό μέσα στο ταυτό του κοινού
αγώνα και της αλληλεγγύης. Όσοι
και όσες από τη Συσπείρωση βρεθήκαμε εκεί,
και ήμασταν αρκετοί, θα κρατήσουμε πολύ
καιρό τη συγκίνηση που γέμισε την καρδιά
μας το νερό των κατοίκων της Γένοβας όταν
διψούσαμε, το χέρι των εθελοντών με τις
πορτοκαλί φόρμες, τις πληροφορίες για τις
διεξόδους όταν η αστυνομία έκλεινε τους
δρόμους, το πούλμαν του Φόρουμ που
απεγκλώβισε την ελληνική επιτροπή από
την περικύκλωση της αστυνομίας, τα
συσσίτια, τις πρώτες βοήθειες και τα
χαμόγελα. Θα μας συντροφεύουν λέξεις
διαμάντια, τώρα οικείες, όπως Tutte
Bianchi,
Ya
Basta,
Rifondazione,
Cobas,
Attac,
Λίγκα, κοινωνικά κέντρα, ενώσεις
εθελοντών πολιτών... Το κίνημα πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος. Ο Κάρλο Τζουλιάνι νεκρός, εκατοντάδες τραυματίες, συλλήψεις, φασιστικές επιθέσεις στους καταυλισμούς. Όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τους λαούς.
Η πολύμορφη αντικαπιταλιστική δράση
μπορεί και πρέπει να συναντηθεί με τα
επιμέρους κινήματα αμφισβήτησης. H
συνέχεια είναι στους αγώνες της κάθε
χώρας στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά,
στην παιδεία… Ένας
άλλος κόσμος είναι εφικτός. Ραντεβού
στους αγώνες της χώρας μας Ραντεβού
στις Βρυξέλλες το Δεκέμβρη
|
