Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται…
Γιώργος Καλαντζόπουλος
«Το τερπνόν άνευ του ωφελίμου»
Στο τελευταίο συνέδριο της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ καταψηφίστηκε πρόταση για διεξαγωγή των συνεδρίων της ομοσπονδίας στην αρχή του έτους. Η πρόταση αυτή έχει τα παρακάτω πλεονεκτήματα:
1. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις ξεκινάνε στην αρχή του χρόνου και ολοκληρώνονται πριν το καλοκαίρι. Είναι λογικό λοιπόν οι διεκδικήσεις που διαπραγματεύεται η ομοσπονδία τον Μάη να μην έχουν αποφασιστεί από τον Ιούνιο του προηγούμενου έτους, αλλά το Φλεβάρη ή το Μάρτη.
2. Το κόστος του συνεδρίου, που ξεπερνά 40.000.000 δρχ. θα είναι αρκετά μικρότερο, γιατί δεν θα γίνεται σε περίοδο τουριστικής αιχμής.
Η πρόταση υποστηρίχθηκε από την Συσπείρωση και την Αγωνιστική Συνεργασία, όμως η πλειοψηφία των συνέδρων φαίνεται ότι προτιμά τα θερινά λουτρά…
Τα μπλοκαρίσματα δημοπρασιών και το …μπλοκάρισμα της ΕΜΔΥΔΑΣ
Οι στάσεις εργασίας με τα μπλοκαρίσματα δημοπρασιών έχουν δείξει τα όριά τους.
Η κυβέρνηση έχει πλέον αναπτύξει μηχανισμούς αντιμετώπισης αυτού του μέσου διεκδίκησης. Οι ακυρώσεις δημοπρασιών ολυμπιακών έργων, που πράγματι ασκούσαν πίεση, έκλεισαν τον κύκλο τους. Η εμμονή σε αυτό το μέσο πάλης δείχνει την αδυναμία της διοίκησης της ΕΜΔΥΔΑΣ να ανταποκριθεί στις σημερινές συνθήκες. Η αδυναμία αυτή καταγράφεται και από την υποβάθμιση του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε: Οι αστυνομικοί που βγήκαν στους δρόμους, είχαν μια υπόσχεση της κυβέρνησης που είχε διατυπωθεί σε ένα δελτίου τύπου. Εμείς δεν έχουμε την αναίρεση κάποιων ασαφών υποσχέσεων, αλλά την ακύρωση υπογραμμένων συμφωνιών. Και αν δεν υλοποιηθούν τα συμφωνηθέντα, πριν από τους ολυμπιακούς αγώνες και τις βουλευτικές εκλογές, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Αυτή η σημαντική υπαναχώρηση της κυβέρνησης, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με το πρόγραμμα του μπλοκαρίσματος των δημοπρασιών. Αυτό είναι προφανές στον καθένα. Όπως προφανή είναι και τα όρια της μορφής κινητοποιήσεων με μπλοκαρίσματα δημοπρασιών: Συμμετέχουν 50 - 100 συνάδελφοι από ένα σύνολο πάνω από 5.000. Και πολλοί από συναδέλφους που συμμετέχουν, έχουν την αίσθηση ότι αυτή η μορφή αγώνα δεν είναι αποτελεσματική.
Αρκετοί μιλάνε για άλλες μορφές αγώνα. Όμως, οι άλλες μορφές αγώνα, σημαίνουν πρακτικά και άλλη πολιτική. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα έχει ανάγκη μιας πολιτικής που θα βελτιώνει το δημόσιο πρόσωπο της ΕΜΔΥΔΑΣ και θα ασκεί πραγματική κριτική στην κυβερνητική πολιτική. Αν βγούμε στη κοινωνία και λέμε για το 7‰ κανείς δεν θα μας καταλάβει, κανείς δεν θα μας συμπαρασταθεί. Αν όμως πούμε για την πολιτική της κυβέρνησης στα ζητήματα που αφορούν την διαφάνεια στις αναθέσεις των έργων, την διαφθορά, τα αυθαίρετα, το περιβάλλον, αρκετοί θα μας ακούσουν. Και αφορμές για τέτοια θέματα υπάρχουν, και θέσεις έχουμε για να ασκήσουμε μια τέτοια πολιτική. Το πρόβλημα είναι ότι δεν τολμάμε. Κάποιοι θα πουν -για να δικαιολογήσουν τα πράγματα- ότι το κάνουμε, αλλά δεν δημοσιοποιούνται οι θέσεις μας, γιατί είμαστε αποκλεισμένοι από τα ΜΜΕ. Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική: Πότε έδωσε με δική της πρωτοβουλία κάποια συνέντευξη τύπου η ΕΜΔΥΔΑΣ για τέτοια ζητήματα; Πότε έκανε μια πληρωμένη ανακοίνωση στον τύπο, ή ένα τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό μήνυμα με τέτοιο περιεχόμενο; Ξοδεύουμε κάθε χρόνο 40.000.000 δρχ. για να κάνουν διακοπές οι σύνεδροι κάθε καλοκαίρι, αλλά δεν ξοδεύουμε δραχμή για τέτοιου τύπου ενέργειες.
Επίσης, στο συνέδριο έγινε δεκτή η πρόταση της Συσπείρωσης για αλλαγή στους σκοπούς της ομοσπονδίας, ώστε να έχουμε την δυνατότητα για λόγους δημόσιου συμφέροντος να αντιπαλεύουμε αποφάσεις και ενέργειες της κυβέρνησης. Μήπως έφτασε η ώρα να κάνουμε χρήση και αυτής της δυνατότητας;
Οι διευθυντές μηχανικοί πρέπει να είναι μέλη της ΕΜΔΥΔΑΣ;
Η μη συμμετοχή μηχανικών που κατέχουν την θέση του διευθυντή στις κινητοποιήσεις του κλάδου είναι σχεδόν καθολική. Όσοι συμμετέχουν μετριόνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Όμως η συμμετοχή τους, λόγω της θέσης τους θα είχε ιδιαίτερο βάρος. Η στάση τους αυτή είναι τυχαία; Μάλλον όχι. Όλοι βεβαίως μηχανικοί είμαστε, αλλά υπάρχει και ο καταμερισμός της εργασίας που μας διαφοροποιεί σε σημαντικό βαθμό. Και σε αυτό τον καταμερισμό, σε κάποιους αντιστοιχεί ο ρόλος του εκπροσώπου της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζόμενους. Αρκετοί διευθυντές - μηχανικοί ασκούν κυρίως διοικητικά - διευθυντικά καθήκοντα και όχι έργο μηχανικού. Είναι εξάλλου γνωστά τα «κριτήρια» με τα οποία επιλέγονται, και προφανώς το τελευταίο που μετράει είναι το πόσο «καλοί μηχανικοί» είναι. Βεβαίως είναι σωστή η θέση της ομοσπονδίας ότι προϊστάμενοι των τεχνικών υπηρεσιών πρέπει να είναι μηχανικοί για να έχουν καλύτερη γνώση σχετικά με το αντικείμενο της υπηρεσίας τους. Μηχανικοί όμως είναι και άλλοι συνάδελφοι στο δημόσιο, όπως συνάδελφοι που έχουν ως δεύτερη ειδικότητα την ειδικότητα του μηχανικού, ή συνάδελφοι που έχουν πτυχίο μηχανικού, άλλα προσλήφθηκαν στο δημόσιο για παράδειγμα ως διοικητικοί υπάλληλοι. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και οι μηχανικοί που εργάζονται στην εκπαίδευση. Όλους αυτούς τους συναδέλφους, που έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος μηχανικού, δεν τους γράφουμε ως μέλη στην ΕΜΔΥΔΑΣ γιατί θεωρούμε ότι η δεν ασκούν καθήκοντα μηχανικού. Κάποιοι μάλιστα έχουν υποβάλει αίτηση εγγραφής και δεν τους γράφουμε ως μέλη, επειδή τυπικά δεν έχουν θέση μηχανικού, αν και ουσιαστικά ασκούν καθήκοντα μηχανικού. Είναι προφανές λοιπόν ότι μέλος της ΕΜΔΥΔΑΣ δεν γίνεται όποιος έχει πτυχίο μηχανικού και εργάζεται στο δημόσιο. Οι διευθυντές που έχουν πτυχίο μηχανικού, γιατί θεωρείται προφανές ότι ασκούν κυρίως έργο μηχανικού, και ως εκ τούτου γίνονται συλλήβδην αποδεκτοί ως μέλη στην ΕΜΔΥΔΑΣ;
Βεβαίως, σήμερα είναι μέλη της ΕΜΔΥΔΑΣ και παίρνουν τα επιδόματα. Όμως, πρέπει άμεσα να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα, γιατί αποτελούν ένα βασικό απεργοσπαστικό μηχανισμό. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να ληφθούν άμεσα κάποια μέτρα περιφρούρησης των κινητοποιήσεών μας. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να δημοσιοποιούμε τα ονόματά τους, για να ξέρουμε και ποιους ψηφίζουμε ως εκπροσώπους μας, γιατί κάποιοι από αυτούς φιγουράρουν και ως υποψήφιοι σε ψηφοδέλτια παρατάξεων.
Απεργιακό ταμείο – ταμείο αλληλοβοήθειας
Από την προηγούμενη περίοδο των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων, είχε γίνει φανερή η χρησιμότητα ενός απεργιακού ταμείου. Στην συνέχεια, η πρόταση αυτή εμπλουτίστηκε, ώστε το ταμείο αυτό να μην είναι μόνο χρήσιμο σε απεργιακές κινητοποιήσεις, αλλά να έχει και προνοιακές παροχές για τους συναδέλφους. Μάλιστα, το καταστατικό της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής, προβλέπει την ίδρυσή του. Μέχρι σήμερα όμως δεν έχει γίνει πραγματικότητα. Το χειρότερο όμως είναι ότι στο τελευταίο συνέδριο της Π.Ο. ΕΜΔΥΔΑΣ απορρίφθηκε η πρόταση για την ίδρυση τέτοιου ταμείου από την ομοσπονδία. Δύο παρατάξεις, η ΠΑΣΚ και η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα, αλλά και ένα σημαντικό μέρος συνέδρων της ΔΚΜ, καταψήφισαν την πρόταση.
Μάρτιος 2004