Για τις εκλογές στο Σύλλογο Μεταπτυχιακών του ΕΜΠ

Φτάνοντας στα τέλη της χρονιάς και στο φόντο των εκλογών του συλλόγου μεταπτυχιακών, θα ήταν σκόπιμο να κάνουμε έναν απολογισμό της δράσης του συλλόγου σε ότι αφορά στα θέματα που απασχολούν τη μεγάλη πλειοψηφία των ΥΔ του ΕΜΠ.

Είναι σαφές ότι μετά από μια μακρά περίοδο εσκεμμένης απραγίας-ανυπαρξίας ευθύνει των καθεστωτικών παρατάξεων ΝΚΜ και ΠΑΚ, ο σύλλογος δραστηριοποιήθηκε σε μια προσπάθεια επίλυσης των ζητημάτων που εδώ και χρόνια πλήττουν την καθημερινή ζωή των μελών του. Ποια είναι αυτή η καθημερινότητα; Είναι η έλλειψη επαρκών πόρων-υποτροφιών για την οικονομική ενίσχυση των διδακτόρων, οι απαράδεκτοι έως ανύπαρκτοι «μισθοί» (φυσικά με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών) και τα τρελά ωράρια των ΥΔ σε ερευνητικά προγράμματα, η αυτασφάλιση και το χαράτσι του ΤΣΜΕΔΕ αλλά και η μη κάλυψη από το ΕΜΠ της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, οι πελατειακές σχέσεις που ορισμένοι καθηγητές επιβάλλουν καθώς και η καθηγητική αυθαιρεσία και αυταρχισμός, οι γελοίες αντιμισθίες για το επικουρικό-διδακτικό έργο αλλά και η μη αναγνώριση του ως διδακτική προϋπηρεσία.

Στην προσπάθεια να σπάσει αυτή η πραγματικότητα, ο σύλλογος κινήθηκε σε πρωτόγνωρα για την ιστορία του αγωνιστικά πλαίσια: Μια σειρά από γενικές συνελεύσεις -με αφορμή την κινητοποίηση συναδέλφων στον Τομέα Φυσικής για την καταβολή των δεδουλευμένων και την αύξηση της ωριαίας αντιμισθίας του επικουρικού έργου- αποτέλεσαν το έναυσμα για μια περαιτέρω δραστηριοποίηση και λήψη πρωτοβουλιών. Οι επαναλαμβανόμενες παραστάσεις διαμαρτυρίας στη Σύγκλητο και στον Πρύτανη για την επίλυση των προβλημάτων μας αλλά και η αποχή που για πρώτη φορά δοκιμάσαμε να κάνουμε έφεραν, έστω και στοιχειωδώς, αποτελέσματα: από την πραγματοποίηση μιας αύξησης στην αντιμισθία και την πληρωμή των συναδέλφων του Τομέα Φυσικής, έως την επί τοις ουσίας ανάδειξη, μέσα στο σώμα των ΥΔ, του συνόλου των αιτημάτων για αξιοπρεπείς συνθήκες απασχόλησης και εκπόνησης των διατριβών στο ΕΜΠ.

Πάνω απ’ όλα όμως φάνηκε ότι  μόνο οι μαζικοί συλλογικοί μας αγώνες μπορούν να ανατρέψουν τη «μαύρη» πραγματικότητα που η συντριπτική πλειοψηφία των ΥΔ βιώνουν. Μια πραγματικότητα που δεν είναι καθόλου άσχετη με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων (μπλε και πράσινων) για την εκπαίδευση και την εργασία. Πολιτικές που επιχειρούν την ολοένα και πιο έντονη αξιοποίηση της υποδομής και του ανθρώπινου δυναμικού των πανεπιστήμιων στην κατεύθυνση της ανάπτυξης της κερδοφορίας του κεφαλαίου μέσα από τη σύνδεσή τους με την παραγωγή (βλ. Νόμο Σουφλιά 2083/92, έρευνα φασόν και Εργαστήρια Παροχής Υπηρεσιών, καθηγητές managers-εργοδότες, αξιολόγηση κτλ). Πολιτικές που επιβάλλουν την απαξίωση των πτυχίων και την αποσύνδεσή τους από επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την κατάργηση της ασφάλισης, την διάλυση των συλλογικοτήτων και των διεκδικήσεων, τον ανταγωνισμό και την αύξηση της παραγωγικότητας και εν γένει την εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμού και των κανόνων της αγοράς τόσο στο Πανεπιστήμιο όσο και στην κοινωνία για την παραγωγή ευέλικτου, άμεσα αξιοποιήσιμου και χωρίς δικαιώματα εργαζόμενου.

Φάνηκε, όμως επίσης, ότι μόνο ο δρόμος του συλλογικού αγώνα και η μαζικοποίηση των γενικών συνελεύσεων μπορεί να αντισταθεί στη λογική της αποχής, του βολέματος, της διαπλοκής με το καθηγητικό κατεστημένο, της ατομικής διαπραγμάτευσης και της διαχείρισης-αντιπροσώπευσης που οι καθεστωτικές παρατάξεις (βλ.Πανπολυτεχνιακή Ανεξάρτητη Κίνηση-ΠΑΣΟΚ, Νέα Κίνηση Μεταπτυχιακών-ΝΔ) έχουν εδώ και χρόνια επιβάλλει στο σύλλογο με αποτέλεσμα την ολοένα και μεγαλύτερη συμπίεση των ΥΔ.

Κόντρα σε αυτές τις λογικές κινείται εδώ και 2 χρόνια και η Ανεξάρτητη Αριστερή Συσπείρωση μεταπτυχιακών ΕΜΠ. Μια συλλογικότητα ανεξάρτητη από κράτος, καθηγητές και κομματικά επιτελεία, με αμεσοδημοκρατικό τρόπο λειτουργίας που μέσα σε αυτό το μικρό διάστημα κατάφερε να «νεκραναστήσει» το σύλλογο. Αριστερή γιατί θέτει ως κατεύθυνση της την ανάπτυξη ενός ζωντανού, μαζικού και αγωνιστικού κινήματος που θα παλέψει μαζί με φοιτητές και εργαζόμενους για την ανατροπή της συνολικής πολιτικής Κυβέρνησης - Ε.Ε. σε παιδεία – εργασία - δημοκρατικά δικαιώματα που πλήττει όλους εμάς που αποτελούμε κομμάτι της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Επιλέγουμε να παρέμβουμε και σε αυτές τις εκλογές του συλλόγου προσπαθώντας να εκφράσουμε τις αγωνίες και τους προβληματισμούς της πλειοψηφίας των μεταπτυχιακών σπουδαστών. Ωστόσο, δεν έχουμε αυταπάτες ότι μια εκλογική παρέμβαση αρκεί για να αλλάξει η υπάρχουσα κατάσταση. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι η καθημερινή δράση και η συσπείρωση των πληττόμενων ΥΔ είναι το μέγεθος εκείνο που θα κρίνει την πορεία του συλλόγου για να διεκδικήσει:

1. Αμοιβές-Υποτροφίες για όλους τους ΥΔ, για όλη τη διάρκεια των σπουδών. Θεσμοθέτηση ελάχιστων και μέγιστων απολαβών για όλους τους ΥΔ.

2. Κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών των ΥΔ στο ΤΣΜΕΔΕ ή σε όποιο άλλο ταμείο υπάγονται. Ειδικότερα, άμεση κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από το ΕΜΠ.

3. Αμοιβή σύμφωνα με τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας των μηχανικών για κάθε ΥΔ απασχολούμενο σε δραστηριότητες μη συναφείς με τη διατριβή τους. Κανονικότητα στις πληρωμές (πχ. Κάθε μήνα ή δίμηνο).

4. Καθορισμό μέγιστου αριθμού ωρών απασχόλησης σε ερευνητικά προγράμματα ή άλλο έργο μη σχετικό με τις διατριβές. Κατάργηση της εκμετάλλευσης των ΥΔ από καθηγητές-εργοδότες.

5. Διατήρηση των διδακτορικών σπουδών σε ακαδημαϊκά πλαίσια και την απεξάρτησή τους από την έρευνα-φασόν που δεν συνδέεται με το αντικείμενο της διατριβής.

6.  Έρευνα για τις κοινωνικές ανάγκες και όχι για τις επιχειρήσεις.

7. Καμία απλήρωτη ώρα επικουρικού-διδακτικού έργου για όσους ΥΔ προσφέρουν τέτοιο έργο. Να προσλάβει το ΕΜΠ μόνιμο προσωπικό για  την παροχή του έργου αυτού.

Αποτελέσματα Εκλογών

<<Αρχική Σελίδα