ΤΟ ΤΣΜΕΔΕ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ
Αναδιάρθωση των Κλάδων του ΤΣΜΕΔΕ: 13 χρόνια φαγούρα
Η Αναδιάρθωση των Κλάδων του ΤΣΜΕΔΕ είναι και πάλι στην επικαιρότητα. Το ΤΕΕ και το Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας προωθούν με ταχείς ρυθμούς σχετικό νομοσχέδιο, όπως διαβάζουμε και στο Ε.Δ. 2359 (19-9-2005) σε δημοσίευμα με τον αισιόδοξο τίτλο «Δρομολογούνται λύσεις για το ΤΣΜΕΔΕ».
Θυμίζουμε ότι στις 8-2-2003, μετά από δεκαετή «κυοφορία», η Αντιπροσωπία του ΤΕΕ είχε πάρει μια ιστορική απόφαση για την Αναδιάρθωση των Κλάδων, με την οποία το Ταμείο γίνεται πλήρες, με ενιαίους κανόνες ασφάλισης και με διασφάλιση του επιπέδου των παροχών για το σύνολο των ασφαλισμένων του. Τα βασικά σημεία της απόφασης ήταν:
· Ίδρυση Κλάδου Προνοιακών Παροχών με κύρια δραστηριότητα την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων μηχανικών.
· Πλήρης κατάργηση του διαχωρισμού σε «παλιούς» και «νέους» (μετά την 1.1.1993) ασφαλισμένους και άρση των αδικιών εις βάρος των «νέων» ασφαλισμένων μηχανικών που προκάλεσαν οι διατάξεις του «νόμου Σιούφα». Στο πλαίσιο αυτό αντιμετωπιζόταν και το πρόβλημα της μη ασφάλισης στα Ταμεία του Δημοσίου των «νέων» ασφαλισμένων μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων.
· Κατοχύρωση του ΕΛΠΠ ως πρόσθετου Κλάδου Κύριας Σύνταξης και εξασφάλιση της βιωσιμότητάς του.
· Πρόβλεψη κρατικής συμμετοχής για όλους τους ασφαλισμένους («παλιούς» και «νέους») και για τους 2 Κλάδους της Κύριας Σύνταξης. Επισημαίνεται εδώ ότι η συμβολή της κρατικής συμμετοχής στη βιωσιμότητα των Κλάδων της Κύριας Σύνταξης είναι αποφασιστική, δεδομένου ότι το ύψος της υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 60 εκατομ. € ετησίως.
Η απόφαση της Αντιπροσωπείας έδινε την ευχέρεια στο Ταμείο, μετά από αναλογιστική μελέτη, να καθορίσει ύψος εισφορών όχι μεγαλύτερο από το σημερινό –για κάποιους μάλιστα ασφαλισμένους, όπως τους μισθωτούς, ίσως και μικρότερο– παρά τη σημαντική αύξηση του ύψους των παροχών των «νέων» ασφαλισμένων.
Το νέο νομοσχέδιο επί θύραις…
Το νέο σχέδιο νόμου για την Αναδιάρθρωση των Κλάδων του ΤΣΜΕΔΕ παρουσιάζει δυστυχώς σημαντικές διαφορές από την παραπάνω απόφαση:
1. Για τον Κλάδο Προνοιακών Παροχών (βασικό στοιχείο της παλιάς απόφασης και αίτημα των μηχανικών εδώ και 20 χρόνια) προβλέπεται απλώς η ίδρυση και όλα τα θέματα που τον αφορούν παραπέμπονται στον Κανονισμό του, όποτε και εάν αυτός συνταχθεί. Ειδικότερα:
· Δεν αναφέρεται με ποιες προϋποθέσεις και ποιους ασφαλισμένους καλύπτει.
· Δεν προβλέπει τους αναγκαίους πόρους για τη λειτουργία και τη βιωσιμότητά του (π.χ. τη μεταφορά σ’ αυτόν της κράτησης υπέρ ΙΚΑ των μισθωτών μηχανικών).
Είναι φανερό ότι έτσι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ο Κλάδος αυτός να μείνει ανενεργός.
2. Δεν διασφαλίζεται η ομογενοποίηση «παλιών» και «νέων» ασφαλισμένων, όσον αφορά τόσο στις εισφορές όσο και στις παροχές (π.χ. εκτιμάται ότι οι παροχές Κύριας Σύνταξης των «νέων» ελευθέρων επαγγελματιών θα κινούνται στο ύψος του 85% περίπου των «παλιών», λόγω διαφορετικής βάσης υπολογισμού). Επί πλέον:
· Εξακολουθούν για τους «νέους» οι εισφορές για όλους τους κλάδους να υπολογίζονται με βάση τις 14 ασφαλιστικές κατηγορίες του Ν.2084/92.
· Για τους «παλιούς» μισθωτούς οι αντίστοιχες εισφορές για τον Κλάδο Κύριας Σύνταξης, τον Κλάδο Πρόσθετης Ασφάλισης (επικουρικό) και τον Κλάδο Εφάπαξ Βοηθήματος υπολογίζονται επί των κατά μήνα καταβαλλομένων αποδοχών τους, που δεν μπορεί να υπερβαίνουν το τριπλάσιο του μέσου μηνιαίου κατά κεφαλήν ΑΕΠ (μμκκΑΕΠ), ενώ για τους «νέους» μπορεί να φτάσουν μέχρι και στο οκταπλάσιο.
· Δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της μη ασφάλισης στα Ταμεία του Δημοσίου των «νέων» ασφαλισμένων μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων.
3. Παρόλο που ο ΕΛΠΠ εντάσσεται στην Κύρια Σύνταξη ως «Ειδική Προσαύξηση», στη συνέχεια διαφοροποιείται απ’ αυτήν, απαλλάσσοντας την εργοδοσία από τις εργοδοτικές εισφορές και το κράτος από τη θεσμοθετημένη κρατική συμμετοχή, ακόμα και για τους «νέους» ασφαλισμένους. Σημειωτέον δε ότι η κρατική συμμετοχή για την Κύρια Σύνταξη δεν περιλαμβάνει τους «παλιούς» ασφαλισμένους και για τους «νέους» υπολογίζεται σε ποσοστό 10% επί των κατά μήνα καταβαλλομένων αποδοχών, που δεν μπορεί να υπερβαίνουν το διπλάσιο του μμκκΑΕΠ. Αυτό έχει ως συνέπεια:
· Να επιβαρυνθούν οι μισθωτοί με το τμήμα της εργοδοτικής εισφοράς και να πληρώνουν τελικά 20% επί του μμκκΑΕΠ (για το 2005: 610,16€ Χ 20%=122,03€), αντί για 6,67% (=41€).
· Να τίθεται σε κίνδυνο η βιωσιμότητα συνολικά του Κλάδου της Κ.Σ. λόγω της μειωμένης κρατικής συμμετοχής.
4. Αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια του Κράτους να αναπροσαρμόζει με υπουργικές αποφάσεις τη βάση υπολογισμού όχι μόνο των παροχών (όπως προβλεπόταν στην απόφαση της Α για τον «ασφαλιστέο μισθό»), αλλά και των εισφορών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος, αντί για την προσδοκώμενη αύξηση των παροχών να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον περαιτέρω αύξηση των εισφορών, προκειμένου να διατηρηθεί η βιωσιμότητα του Ταμείου.
5. Προβλέπεται δυνατότητα υπαγωγής στην Ειδική Προσαύξηση και για τους διπλοσυνταξιούχους, γεγονός που ενδέχεται να αναζωπυρώσει τις γνωστές αντιθέσεις μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών ασφαλισμένων, έστω κι αν οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις υπαγωγής είναι κατ’ αρχήν απαγορευτικές για τους πιθανούς «ενδιαφερόμενους».
Νέα μικρά ανταλλάγματα – Παλιά μεγάλα κόλπα
Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι το νομοσχέδιο όχι μόνον δεν σέβεται τα βασικά σημεία της απόφασης της Αντιπροσωπείας αλλά και οι επισφάλειες που απορρέουν από αυτό για τους ασφαλισμένους είναι σοβαρές. Η λογική είναι: σημαντική αύξηση των εισφορών για ισχνή βελτίωση των παροχών και με αβέβαιο μέλλον. Λογική προσαρμοσμένη στη δικομματική συμφωνία να μην καταστρατηγηθεί το πλαίσιο των νόμων Σιούφα και Ρέππα.
Επί πλέον, αυτό που μας ανησυχεί ιδιαίτερα είναι το δέλεαρ της αύξησης της κύριας σύνταξης (περίπου κατά 30%) που υποσχέθηκε (με βάση ποια αναλογιστική μελέτη άραγε;) ο υπουργός, με την προϋπόθεση όμως να ψηφισθεί πρώτα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ως έχει. Και για να επιβεβαιώσει την «καλή του θέληση», συμφώνησε να δοθεί για το 2005 μία επιπλέον μηνιαία σύνταξη-bonus στους συνταξιούχους. Αλήθεια, προς τι τόση γενναιοδωρία ξαφνικά;
Με βάση αυτά δεν μπορούμε να μην είμαστε υποψιασμένοι σχετικά με κρυφές συμφωνίες, που στόχο έχουν τα μεγάλα αποθεματικά του Ταμείου (ύψους άνω των 2,5 δις ΕΥΡΩ), είτε για τη στήριξη του νέου θεσμού των ΣΔΙΤ είτε για δραστηριότητες τραπεζικού χαρακτήρα, τύπου Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Και βέβαια δεν μπορούμε να μην συσχετίσουμε την εμμονή της Διοικούσας για τους τρεις συγκεκριμένους εκπροσώπους του ΤΕΕ στη διοίκηση του ΤΣΜΕΔΕ, (παρά την αντίθεση της Αντιπροσωπείας στον ορισμό αυτών των προσώπων), με το τι δρομολογείται για το Ταμείο.
Στις 8 Οκτώβρη συνεδριάζει η Αντιπροσωπία του ΤΕΕ με θέμα το ΤΣΜΕΔΕ. Η εμπειρία μάς κάνει επιφυλακτικούς για την εξέλιξη της συζήτησης επί του νομοσχεδίου. Αν επιτραπεί στους λίγους –και γνωστούς πλέον σε όλους– επιτήδειους να χρησιμοποιήσουν τις παρελκυστικές μεθόδους τους, η Αντιπροσωπεία δεν θα μπορέσει να στείλει το μόνο οφειλόμενο μήνυμα προς την Κυβέρνηση:
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΜΕΔΕ !