ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ
Αναδημοσιεύουμε από την «Εποχή» (31-8-05) αποσπάσματα από άρθρο του Αμερικανού συγγραφέα και πολιτικού αναλυτή Μάικλ Παρέντι (Michael Parenti), όπου περιγράφεται πώς οι ΗΠΑ των πλανητικών και διαστημικών πολέμων αδυνατούν να διασφαλίσουν τη ζωή των πολιτών τους.
Πώς η ελεύθερη αγορά έσπειρε το θάνατο στη Νέα Ορλεάνη
Η ελεύθερη αγορά έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην καταστροφή της Νέας Ορλεάνης και τον θάνατο χιλιάδων κατοίκων της. Οι αρχές είχαν εγκαίρως στη διάθεσή τους μια προειδοποίηση ότι ένας μνημειώδης τυφώνας θα χτυπούσε την πόλη και τις γύρω περιοχές, κι όμως τι έκαναν; Έπαιξαν το παιχνίδι της ελεύθερης αγοράς.
Ανακοίνωσαν λοιπόν ότι έπρεπε να εγκαταλείψουν όλοι την πόλη. Δηλαδή καθένας έπρεπε να βρει τον δρόμο του για να ξεφύγει από την καταστροφή με τα ατομικά του μέσα. (…) Όταν ένας πανίσχυρος τυφώνας έπληξε πέρσι την Κούβα, η κυβέρνηση του Κάστρο, με τη βοήθεια των επιτροπών πολιτών γειτονιάς και τοπικών στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος, εκκένωσε μια ζώνη 1,3 εκατομμυρίων κατοίκων – ήταν παραπάνω από το ένα δέκατο του πληθυσμού. Δεν χάθηκε ούτε μια ζωή, αλλά το γεγονός ελάχιστα αναφέρθηκε στον αμερικανικό Τύπο. (….)
Χρειάστηκε να φτάσουμε στην τρίτη μέρα μέχρι οι πλούσιοι τηλεπαρουσιαστές να συνειδητοποιήσουν ότι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι δεν είχαν φύγει γιατί δεν είχαν μέσο να μετακινηθούν ή δεν ήξεραν πού να πάνε. Χωρίς λεφτά ή αυτοκίνητο, αναγκάστηκαν να μείνουν στην πόλη ελπίζοντας για το καλύτερο. Στο τέλος όμως το αόρατο χέρι της ελεύθερης αγοράς δεν δούλεψε καλά γι’ αυτούς. Οι περισσότεροι από αυτούς που έμειναν ήταν Αφροαμερικανοί και λίγοι λευκοί, όλοι φτωχοί. Άνθρωποι που δούλευαν όπως οι περισσότεροι φτωχοί άνθρωποι σε τούτη τη χώρα, που δούλευαν σκληρά, συχνά σε περισσότερες από μία δουλειές, κι όμως παρέμεναν φτωχοί, γιατί τα μεροκάματα είναι χαμηλά και γιατί ψαλιδίζονται από τις υψηλές τιμές, τα υψηλά ενοίκια και την επιθετική φορολογία
Η ελεύθερη αγορά έπαιξε επίσης το ρόλο της και με άλλους τρόπους. Το κυβερνητικό πρόγραμμα του Μπους είναι η δραστική περικοπή των κρατικών υπηρεσιών με σκοπό να αναγκάσει τους ανθρώπους να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα για όλα. Στο πλαίσιο αυτό ο Μπους επέβαλε δραστικές περικοπές στον προϋπολογισμό του Σώματος Μηχανικών της Νέας Ορλεάνης, ύψους 71,2 εκατ. δολαρίων ή σε ποσοστό 44%. Έτσι τα σχέδια για την ενίσχυση των αναχωμάτων της Νέας Ορλεάνης που είχαν εκπονηθεί από το 2001 και περίμεναν ουδέποτε προχώρησαν.
Επίσης, στο πλαίσιο της ίδιας εκστρατείας για τον περιορισμό του δημόσιου τομέα, οι αντιδραστικοί του Μπους παραχώρησαν τα μπαγιού, τις ελώδεις περιοχές με την πλούσια βλάστηση, στο ιδιωτικό κεφάλαιο για αποξήρανση και ανάπτυξη. (….) Αλλά να που τα μπαγιού λειτουργούσαν σαν φυσικός αποροφητήρας και φράγμα ανάμεσα στην πόλη της Νέας Ορλεάνης και τις καταιγίδες που έφταναν από τη θάλασσα. Και τα τελευταία χρόνια εξαφανίζονταν με τρομακτικούς ρυθμούς από την ακτή – πράγμα που ποτέ δεν ανησύχησε τον Λευκό Οίκο.
Και φτάνουμε στην επιχείρηση διάσωσης: οι πιστοί της ελεύθερης αγοράς αρέσκονται να λένε πως η ανακούφιση των ατυχέστερων πρέπει να αφήνεται στην ιδιωτική φιλανθρωπία. Αυτή ήταν η πολιτική που υιοθέτησε ο Λευκός Οίκος και ο μηχανισμός του απέναντι στην καταστροφή που προκάλεσε ο τυφώνας Κατρίνα τις πρώτες μέρες.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν φάνηκε πουθενά (….).
Την τρίτη μέρα της καταστροφής ακόμη και τα μυωπικά μίντια είχαν πλέον αρχίσει να αντιλαμβάνονται την τεράστια αποτυχία της επιχείρησης διάσωσης. Οι άνθρωποι πέθαιναν επειδή δεν έφτανε βοήθεια. Οι αρχές ασχολούνται πιο πολύ με τις λεηλασίες παρά με τη σωτηρία των ανθρώπων. Είναι ο νόμος «η περιουσία πριν από τους ανθρώπους», όπως ήθελαν πάντοτε οι υπέρμαχοι της ελεύθερης αγοράς.
Σε μια στιγμή θαυμαστής ειρωνείας, ήρθαν οι προσφορές βοήθειας από το εξωτερικό: από τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία και πολλές άλλες χώρες. Όπως ήταν αναμενόμενο, η κυβέρνηση Μπους απέρριψε αμέσως κάθε προσφορά. Η Ωραία και Παντοδύναμη Αμερική, η Αμερική Υπέρτατος Σωτήρας και Παγκόσμιος Ηγέτης δεν ήταν ποτέ δυνατό να δεχτεί εξωτερική βοήθεια. Κάτι τέτοιο θα αποτελούσε την πλέον υβριστική ανατροπή ρόλων που μπορούσε να γίνει.
Για να δεχτούν ξένη βοήθεια από τον Λευκό Οίκο θα έπρεπε πρώτα να έχουν δεχτεί την αλήθεια: οι αντιδραστικοί του Μπους δεν έχουν ούτε τη θέληση ούτε τη δυνατότητα να φροντίσουν τους απλούς ανθρώπους της Αμερικής, ακόμη και στις πιο ακραίες συνθήκες. Ο Τζορτζ Μπους δεν είναι στην πραγματικότητα τίποτα άλλο από ένας πλήρους απασχόλησης υπάλληλος της Αμερικής των Μεγάλων Επιχειρήσεων.