Νομοσχέδιο για τα Ολυμπιακά Έργα:

Η Βουλή μετατρέπεται σε τμήμα έκδοσης αδειών και νομιμοποίησης αυθαιρέτων Πολεοδομικού Γραφείου

Αντισυνταγματικές και παράνομες είναι οι νέες διατάξεις του νέου ολυμπιακού πολυνομοσχεδίου-«σκούπα» που αφορούν μια σειρά από Ολυμπιακά Έργα γνήσια και μαϊμούδες, όπως το Μέγαρο Μουσικής, το Μουσείο Ακρόπολης, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στο Φιξ, ή υβρίδια -δηλαδή άσχετα και άχρηστα βαφτισμένα Ολυμπιακά- όπως το λεγόμενο Χωριό Τύπου στο Μαρούσι, παλιά και νέα που τελειώνουν ή δεν έχουν ακόμα ξεκινήσει.

Άρθρο προς άρθρο, έργο προς έργο, νομιμοποιεί τις υπερβάσεις και παρανομίες στα έργα, παρακάμπτει μία προς μία τις απορριπτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπου υπάρχουν ή όπου εν δυνάμει εκκρεμούν.

Δύο παραδείγματα:

·        Το άρθρο 6 που αφορά το Χωριό Τύπου στο Μαρούσι

Σκοπός του άρθρου αυτού του πολυνομοσχεδίου, που η κυβέρνηση εισάγει για συζήτηση στη Βουλή την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου, είναι η νομιμοποίηση του Χωριού Τύπου που χτίζεται στο Μαρούσι από την εταιρεία Lamda Development, συμφερόντων Λάτση.

Παρά την ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (αρ. 1528/03) που εκδόθηκε στις αρχές Ιουνίου 2003 (ήταν γνωστή από τον Απρίλιο) και που ακύρωσε τους όρους δόμησής του ως αντισυνταγματικούς και άκρως επιβαρυντικούς για το Μαρούσι με αποτέλεσμα το «χωριό» να είναι αυθαίρετο, οι εργασίες συνεχίζονται μέχρι σήμερα νυχθημερόν.

            Οι σχετικές αρχικές «ρυθμίσεις» (ν. 2947/01) τροποποιήθηκαν με το ν.3010/ 2002 -ενώ ήδη ήταν γνωστή η εταιρεία που είχε αναλάβει το «έργο»- που μεταξύ άλλων αύξησε το συντελεστή δόμησης κατά 2,5 φορές, άλλαξε τη χρήση από «αμιγή κατοικία» σε «πολεοδομικό κέντρο» που είναι επιβαρυντικότερη σε δεκαπενταπλάσιο βαθμό σε σχέση με την πρώτη, κατά παράβαση όλων των ισχυουσών πολεοδομικών ρυθμίσεων που ίσχυαν στην περιοχή πριν ενσκήψουν οι «ολυμπιακοί» νόμοι σε στυλ «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Οι ρυθμίσεις αυτές αποφέρουν υπέρογκα κέρδη στην εταιρεία, της τάξεως των 200 δισ. δραχμών.

Με το νέο νόμο, -που λειτουργεί ως κάδος ξεπλύματος παρανομιών- όχι μόνο δεν αίρεται η παρανομία, άλλά αντίθετα επεκτείνεται, με προσθήκη της χρήσης γραφείων στην ανατολική πλευρά της έκτασής του, εκεί που κτίζονται οι κατοικίες, ενώ δίνεται η δυνατότητα στον Ο.Ε.Κ., στου οποίου την 46 στρεμμάτων έκταση χτίζεται το εμπορικό κέντρο, να πωλήσει την (βάσει σκανδαλώδους μνημονίου μεταξύ Ο.Ε.Κ. και Ο.Α. 2004) ιδιοκτησία του των 13.000 τ.μ. προφανώς στην Lamda.

Η κατασκευή του έχει σαν αποτέλεσμα αφ’ ενός την ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση της περιοχής του Αμαρουσίου και των γύρω δήμων και αφ’ ετέρου την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία της ιδιωτικής κατασκευαστικής εταιρείας.

Σημειωτέον ότι η κατασκευή του «χωριού» μεθοδεύτηκε από το Δήμο Αμαρουσίου με διαδικασίες που επέσυραν αυτεπάγγελτα από τον Εισαγγελέα την απαγγελία κατηγοριών κατά των εμπλεκομένων σε βαθμό κακουργήματος, για τα οποία η ανακριτική διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη.

·        Το άρθρο 9 που αφορά την ανέγερση του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης στον Αρχαιολογικό Χώρο Μακρυγιάννη

Το άρθρο αυτό αποπειράται, παράγραφο-παράγραφο, να ακυρώσει ένα προς ένα τα επιχειρήματα των προσφυγών, που έχουν κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας από πολίτες της Αθήνας, κατά της Οριστικής Μελέτης του Ν.Μ.Α., για να προλάβει και να παρακάμψει τυχόν απορριπτική απόφαση του, δεδομένου ότι υπάρχει ήδη απορριπτική απόφαση της Προμελέτης του Ν.Μ.Α. από το ΣτΕ.

Επίσης σκοπεύει να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα, γιατί παρακάμπτει τις νόμιμες διαδικασίες έκδοσης οικοδομικής άδειας, καθιστώντας τη Βουλή των Ελλήνων Πολεοδομικό Γραφείο, ώστε να προχωρήσουν τα έργα, να καταστραφεί ο αρχαιολογικός χώρος από τις εργασίες θεμελίωσης και, μετά, οποιαδήποτε προσφυγή να είναι χωρίς αντικείμενο.

Το πλήθος των παράνομων και αντισυνταγματικών πράξεων έρχεται το άρθρο αυτό του Νομοσχεδίου να νομιμοποιήσει. Στην αιτιολογική έκθεση αποκρύπτεται η αλήθεια για την υπέρβαση του επιτρεπόμενου ύψους της περιοχής, υπέρβαση που είχε κατοχυρωθεί με προηγούμενο νομοθέτημα από τη Βουλή. Δημιουργούνται παραπλανητικές εντυπώσεις για την ένταξη του κτιρίου στο περιβάλλον με το επιχείρημα της «διάφανης μορφής», λες και τα τζαμένια κτίρια είναι αόρατα. Η πραγματικότητα, που όλοι γνωρίζουν, είναι ότι ο όγκος του Μουσείου της Ακρόπολης ανταγωνίζεται το γειτονικό Παρθενώνα.

Το Νομοσχέδιο αυτό είναι επικίνδυνο ως πρακτική υπονόμευσης τόσο των θεσμών και των διατεταγμένων οργάνων της πολιτείας όσο και των συνταγματικών διατάξεων και δικαιωμάτων που απορρέουν απ αυτά. Ως πρακτική ανοίγει επικίνδυνους δρόμους κρατικής αυθαιρεσίας.

<<Αρχική Σελίδα