Οι μηχανικοί πενθούμε την απώλεια του Ντίνου Παναγιωτόπουλου. Όσοι τον γνωρίσαμε, έστω και αν δεν είχαμε την ευκαιρία να τον ζήσουμε στενότερα, μείναμε χωρίς αμφιβολία για το θάρρος της γνώμης όσο και των αποφάσεων, για τη γνησιότητα των προθέσεων, αλλά και την ανάληψη της ευθύνης των πράξεων, για την έκδηλη φυσική ευγένεια του ανθρώπου.
Ο Ντίνος Παναγιωτόπουλος δεν ήταν γραφτό να βάλει τη σφραγίδα του στη συνολική πορεία του ΤΕΕ. Πήρε το πηδάλιο σε στιγμές κρίσης. Δεν ήταν τυχαίο που οι μηχανικοί σ’ αυτόν εμπιστεύτηκαν την έξοδο. Όχι μόνο για το εύρος της επαγγελματικής του δραστηριότητας, αλλά και για την πληρότητα που της έδωσε ως πολίτης: Είναι λάθος να λέγεται ότι ο Ντίνος Παναγιωτόπουλος εγκατέλειπε την πολιτική του ταυτότητα ως πρόεδρος ή ως μηχανικός. Αντίθετα, ολοκλήρωνε αυτές τις δραστηριότητες, τοποθετημένος πάντα πολιτικά.
Γέννημα των συνθηκών και των συγκρούσεων της εποχής του, ο Ντίνος Παναγιωτόπουλος έδωσε στις επιλογές του εκείνη την ποιότητα που με ξεχωριστό τρόπο αναγνωρίστηκε στην Ανατολική Μακεδονία και εντέλει τον ανέδειξε πρόεδρο του ΤΕΕ. Έτσι, δεν τιμούσε μόνο τους φίλους του: Αντιμετώπιζε την αντίθετη γνώμη σε ένα επίπεδο ειλικρινούς αντιπαράθεσης, πρόθυμος να κριθεί για τις έσχατες συνέπειες των απόψεών του. Η Συσπείρωση, συναντήθηκε με τον Ντίνο Παναγιωτόπουλο και σε αυτό το επίπεδο, όπως όφειλε απέναντι σε έναν άνθρωπο που επέλεξε να στέκεται όρθιος ως το τέλος.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένεια και τους φίλους του.