Ξέρουμε ότι ο ιστορικός Σύλλογος των Αρχιτεκτόνων, που ιδρύθηκε το 1922, έχει προ πολλού χάσει την ελκτική του δύναμη για τους συναδέλφους και έχει απομαζικοποιηθεί. Η πρακτική της συλλογικότητας άνω σε κοινούς στόχους βρίσκεται ούτως ή άλλως πολλά χρόνια τώρα στο στόχαστρο του νεοφιλελευθερισμού και της αγοράς. Δυστυχώς όμως και η διοίκηση φέρει μεγάλη ευθύνη για την καταρράκωση του όποιου κύρους έχει απομείνει στο Σύλλογο τα τελευταία χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του προηγούμενου Διοικητικού Συμβουλίου, ο Σύλλογος λειτούργησε με τον πιο αδιαφανή και αγοραίο τρόπο. Οι πλειοψηφούσες δυνάμεις διαχειρίστηκαν τα θέματα του Συλλόγου με κίνητρα ιδιοτελή είτε για να εξυπηρετήσουν προσωπικά συμφέροντα και φιλοδοξίες είτε για να ευθυγραμμιστούν με κυβερνητικές επιταγές. Στην πορεία αυτή και χρησιμοποίησαν αντιδημοκρατικές μεθόδους, αλλά και επεδίωξαν την εμπέδωση θεσμικών σχημάτων περιστολής της δημοκρατίας.
Τα παρακάτω γεγονότα, που παραθέτουμε με τη χρονολογική τους σειρά, καταδεικνύουν ότι ο ευτελισμός στον οποίο έχει περιέλθει ο Σύλλογος έχει πια φτάσει στο απροχώρητο.
Αποτελεί επίσης ειρωνεία ότι οι ίδιες αυτές δυνάμεις που ευθύνονται για το σημερινό κατάντημα του Συλλόγου και πλειοψηφούν και στο σημερινό ΔΣ, κυκλοφόρησαν κείμενο… «αρχών» ως βάση συμφωνίας για τη συγκρότηση του νέου Προεδρείου του Συλλόγου. Το κείμενο αυτό δεν είναι παρά μία γενικόλογη επαναδιατύπωση του πνεύματος που έγινε προσπάθεια να κυριαρχήσει στο τελευταίο Συντονιστικό στα Χανιά, και που προσωρινά τουλάχιστον αποκρούστηκε. Τότε έγινε προσπάθεια να περάσει ένα εκτρωματικό θεσμικό πλαίσιο για το Σύλλογο, που προέβλεπε πρόσθετα εκλεκτορικά σώματα, ως επί πλέον φίλτρα ανάμεσα στη βάση του Συλλόγου και στη διοίκησή του, αριστείνδην μέλη από «καλούς»(!) αρχιτέκτονες και μέλη που θα ορίζονταν ακόμα και από…άλλους φορείς.
Τότε για τις προθέσεις των
υπέρμαχων της αντίληψης αυτής είχαμε
υποστηρίξει ότι: «…Το
σημαντικότερο όμως είναι ότι επιδιώκεται
η αλλαγή της δομής και του χαρακτήρα του
Συλλόγου, έτσι ώστε να ανταποκρίνεται
καλύτερα στα συμφέροντα και στους
στόχους συγκεκριμένων ομάδων, που για
δικούς τους ιδιοτελείς λόγους θέλουν να
τον χρησιμοποιήσουν. Φαίνεται ότι η μέχρι
τώρα ιστορία του ΣΑΔΑΣ, ιστορία με
κοινωνικές, περιβαλλοντικές και
επιστημονικές ευαισθησίες και κριτική
προς την εξουσία ενοχλεί ορισμένους,
καθώς δεν προσφέρεται για την προώθηση
των συμφερόντων μιας νεόκοπης ελίτ.»
Δηλώνουμε
ότι θα αντιταχθούμε σε κάθε προσπάθεια
μετατροπής του ΣΑΔΑΣ σε μια ολιγαρχία
διατεταγμένων σε προσωπική ή παραταξιακή
υπηρεσία και διαπλεκόμενων με την όποια
εξουσία ανθρώπων, αδιάφορων τόσο για την
καθημερινή βιοπάλη των αρχιτεκτόνων όσο
και για την τύχη της αρχιτεκτονικής στη
χώρα μας.
Δηλώνουμε
ότι θα δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας για
να ξαναβρεί ο Σύλλογος –μέσα στις νέες
συνθήκες– την παλιά του ζωντάνια και
δυναμική παρουσία.
Ρ.
Σιγάλα - Μαγιάφα, Ανεξάρτητη Κίνηση
Αρχιτεκτόνων Χανίων
Α.
Χαλικιάς, Συσπείρωση Αριστερών
Αρχιτεκτόνων