…για την κατάσταση στο Σύλλογο Αρχιτεκτόνων

Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από κείμενο του συναδέλφου Σήφη Φανουράκη, μέλους του ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων και συνεργάτη της ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ, για την κατάσταση του κλάδου και του Συλλόγου.

 Το κείμενο δόθηκε για δημοσίευση στο περιοδικό ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ του ΣΑΔΑΣ ΠΕΑ και…κόπηκε (!!)  Δεν θα σταθούμε στο σκεπτικό της απαράδεκτης αυτής λογοκρισίας, που θεωρεί τη συνδικαλιστική κριτική, που γίνεται στο Γενικό Γραμματέα του Συλλόγου, περίπου …προσωπικό θέμα (!!!) και η οποία ούτως η άλλως δεν θα μείνει αναπάντητη. Ούτε στο γεγονός ότι για τη σημερινή κατάντια του Συλλόγου, εκτός από το γενικότερο κλίμα απαξίωσης της συλλογικής δράσης, ευθύνονται οι πολιτικοσυνδικαλιστικές δυνάμεις που κυριαρχούν σ’ αυτόν. Δηλώνουμε όμως απερίφραστα ότι σε καμιά περίπτωση δεν θ’ αφήσουμε τέτοιες αντιδημοκρατικές αντιλήψεις και πρακτικές να περάσουν στο Σύλλογο.

ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ …

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ

Ο κλάδος περνά μια βαθιά κρίση – ιδιαίτερα – μια αποδιοργάνωση, με κύριο χαρακτηριστικό: Την « αποστροφή» των μελών του από τις συλλογικές διαδικασίες.

….Ο κλάδος προκαθόρισε το «πεπρωμένο» του, όταν – κάθε φορά – έγινε φορέας πολιτικών επιλογών, με τις οποίες είναι άσχετος ή που τον αφορούν μόνο σε μια προοπτική παράλληλης πορείας με τις γενικότερες κυβερνητικές επιλογές για τα προβλήματα του κλάδου, της αρχιτεκτονικής, της ποιότητας του περιβάλλοντος στον κορυφαίο στόχο της «Μεγάλης Ιδέας» της Ολυμπιάδας.

…. Η Π.Ε.Α. – ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία - είναι λιγότερο αξιόπιστη και αποτελεσματική απ’ όσο θέλαμε να πιστεύουμε. Οι όποιες επινοήσεις, «συμμαχίες» και προγραμματικές «συμφωνίες» φαίνεται ότι αρχίζουν να κουράζουν, ενώ οι περισσότερες φωνές διαμαρτυρίας δεν κατάφεραν ποτέ να «σαλπάρουν» και κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν ως «γκρίνια». Από την άλλη ο Έλληνας αρχιτέκτονας είναι υποχρεωμένος να ασκεί το επάγγελμα με βάση ένα απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο, ενώ η πολιτεία τον αναγνωρίζει ως «μηχανικό», που συμπιέζεται στο «μηχανισμό» του ΤΕΕ…

ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

…. Η τωρινή πολιτική και συνδικαλιστική πρακτική των συλλογικών οργάνων του κλάδου δεν υπόσχεται πλέον καμιά προοπτική. Και από τη στιγμή που το αναγνωρίζουμε και το ομολογούμε δεν μπορούμε να «εθελοτυφλούμε» και να ασχολούμαστε με «οργανωτικά» προβλήματα ή πως θα «εκσυγχρονίσουμε» τις θέσεις μας με στόχο να γίνουμε αρεστοί στην πολιτική εξουσία ή να εξυπηρετήσουμε προσωπικούς πολιτικούς ή και άλλους στόχους.

….Η τωρινή πλειοψηφία του ΔΣ του συλλόγου δεν έχει ούτε ιδεολογικό στίγμα, αλλά ούτε υιοθετεί τον πολιτικό ρεαλισμό. Έχει επιλέξει ένα μοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο στηρίζεται σε ένα σύστημα όπου: Προσωποποιείται η πολιτική με μυστικές συμφωνίες μεταξύ των «ισχυρών» παραγόντων του κλάδου και περιφρονείται κάθε μορφή πολιτικού διαλόγου ατόμων ή συλλογικοτήτων…

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗΣ ΔΟΜΗΣ – ΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ….

Η θητεία του τωρινού ΔΣ έχει φτάσει στο τέλος της και βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο εκκίνησης. Ο προγραμματισμός του συλλόγου για τη διετία 2000 – 2002 αναμασάει τους προηγούμενους και απλά είναι περισσότερο «βαθυστόχαστος» χωρίς ΟΡΑΜΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Και πώς θα μπορούσε άραγε ένας τέτοιος προγραμματισμός να είναι σε «αντιστοίχιση» με τις δράσεις σε πανελλαδικό επίπεδο, αφού δεν προσφέρει κάτι το νέο, κάποιο ΟΡΑΜΑ;

….Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας δράσης θα μπορούσε να αναφερθεί η νέα θέση για την ανέγερση του Μουσείου της Ακρόπολης! Και πώς άραγε να «συγκινηθεί» ο κλάδος για την προώθηση και ανάδειξη της αρχιτεκτονικής, όταν στερείται εθνικής πολιτικής για την αρχιτεκτονική και «εναποθέτει τις ελπίδες του» στο Δίκτυο Αρχιτεκτονικής;

Ο Γραμματέας του συλλόγου (στο τέλος της θητείας του) ανασύρει το μύθο της οργανωτικής δομής του κλάδου και τον επαναπροτείνει ως «ηρεμιστικό βότανο» για τη λεγόμενη «ανάδραση της Πανελλήνιας Ένωσης» και μάλιστα, όχι στα θεσμοθετημένα όργανα του κλάδου, αλλά στη λεγόμενη συνάντηση του ΔΣ με τους Προέδρους των συλλόγων της χώρας! Σε μια συνάντηση, για την οποία το ΔΣ δεν είχε καν συζητήσει, ο γραμματέας, χωρίς να έχει ούτε τη συμφωνία αυτών που τον εξέλεξαν στη θέση αυτή, με γραπτή εισήγηση, προτείνει ένα νέο οργανωτικό σχήμα το οποίο βασίζεται: στις «συμφωνίες συμφερόντων» των αντιπροσώπων του κέντρου και της περιφέρειας, με κύριο στόχο την προπαγανδιστική εικόνα μιας υποτιθέμενης νέας οργανωτικής δομής, σύμφωνα με την οποία ο κλάδος εμφανίζεται ως μία εξουσία «αριστοκρατικού τύπου», όπου καταργούνται οι παρατάξεις και κάθε έννοια συλλογικότητας.

….Ο τρόπος, ο χρόνος και ο τόπος που γίνεται μια τέτοια πρόταση καταδεικνύει και το στίγμα της ιδεολογικής και πολιτικής δράσης που είναι: η ενίσχυση των ασταθών πολιτικών συνειδήσεων και η μετατροπή της πολιτικής σε τακτικισμό σε συνδυασμό με την περιφρόνηση κάθε είδους δημοκρατικού διαλόγου των συλλογικοτήτων.

….Οι απόψεις του γραμματέα δεν είναι προσωπικές, αλλά αποτελούν τη συνισταμένη των «απόψεων» μιας συγκεκριμένης πλειοψηφίας, που προωθεί τις «εκσυγχρονιστικές» πολιτικές των κυβερνητικών επιλογών και τους προσωπικούς, πολιτικούς ή και άλλους στόχους των ατόμων του Προεδρείου.

<<Αρχική Σελίδα