Το
στοίχημα χάνεται;
Η κινητοποίηση
του ΤΕΕ στις 28-5-2003, αν και ανεπαρκής, είχε
αποτελέσει ένα πρώτο βήμα συσπείρωσης
για τη μαζική και μαχητική αντίσταση των
μηχανικών στις κυβερνητικές πολιτικές
και μεθοδεύσεις. Σήμερα το βήμα αυτό
πέφτει στο κενό. Στην Αντιπροσωπεία που
είχε συγκληθεί στις 7-6-2003 για τα τρέχοντα
και φλέγοντα θέματα που απασχολούν τους
μηχανικούς, οι κυρίαρχες παρατάξεις που
πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ έλαμψαν –επιδεικτικά,
θα έλεγε κανείς– δια της απουσίας τους,
με αποτέλεσμα η συνεδρίαση να μην
πραγματοποιηθεί. Και αυτό παρά τη
δέσμευσή τους για συνέχιση της
λειτουργίας του ΤΕΕ ανεξάρτητα από την
εκλογή του προέδρου.
Δυστυχώς οι
φόβοι που εκφράσαμε στο κείμενό μας της
31-5-2003, με τίτλο «Ένα
στοίχημα»,
για την απαξίωση της «βουλής των
μηχανικών», λόγω εμπλοκής της
αποκλειστικά με τις εκλογικές
διαδικασίες, αποδεικνύονται αληθινοί. Οι
εντεταλμένοι εκπρόσωποι των μηχανικών
στέλνουν το μήνυμα ότι ενδιαφέρονται
μόνο για τις καρέκλες και ότι ευχαρίστως
εκχωρούν το δικαίωμα σε λίγους
επιτήδειους να παίζουν κομματικά και κυβερνητικά
παιχνίδια στις πλάτες των εργαζομένων. Με
τη στάση τους ακυρώνουν το ρόλο των
οργάνων, διευκολύνοντας έτσι απροκάλυπτα
την κυβέρνηση να περάσει τα σχέδιά της
για τις μελέτες των δημοσίων έργων –και
αργότερα και των ιδιωτικών με το ν/σ για
τα πολεοδομικά γραφεία– πλήττοντας
ταυτόχρονα τους μηχανικούς και το
δημόσιο συμφέρον.
Όσο για την ίδια
τη διαδικασία εκλογής προέδρου, φαίνεται
ότι ακολουθείται η συνήθης παρελκυστική
τακτική με αλλεπάλληλες –και εξαρχής
υπονομευμένες ως προς το αποτέλεσμα–
συγκλήσεις της Αντιπροσωπείας,
υποκύπτοντας στην «αναγκαιότητα» της
μεθόδου των γνωστών ζυμώσεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η
πρόσκληση που απέστειλε ο πρόεδρος της
Αντιπροσωπείας Δημοσθένης Αγορής
στα μέλη για την επανάληψη της
συνεδρίασης, μια και η προηγούμενη δεν
τελεσφόρησε, με ημερομηνία Κυριακή (!)
29-6-2003, όπου χρειάζεται αυξημένη
πλειοψηφία, και ως επόμενη, όπου
χρειάζεται μειωμένη πλειοψηφία, την
Τετάρτη 2-7-2003. Είναι προφανές ότι οι
ημερομηνίες έχουν επιλεγεί έτσι ώστε να
είναι εξαιρετικά δύσκολη η
πραγματοποίηση της συνεδρίασης.
Και αυτό παρά τις 2 ομόφωνες αποφάσεις
του Προεδρείου της
Αντιπροσωπείας και την παραίνεση της
Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ για τελική
ημερομηνία συνεδρίασης το Σάββατο 28-6-2003.
Κανένας σεβασμός στο χρόνο και στον κόπο (ας
σκεφτούμε και τους συναδέλφους που
έρχονται κάθε τόσο από την επαρχία) όσων
θεωρούν ότι αυτές οι διεργασίες δεν
αφορούν το γενικότερο συμφέρον και ως εκ
τούτου δεν έχουν διάθεση να συμμετέχουν
στα παιχνίδια «τακτικής» και
σκοπιμοτήτων, κανένας σεβασμός επίσης
στο ρόλο του ΤΕΕ ως εκπροσώπου των 90.000
μηχανικών της χώρας.
Ποιόν
εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση, που έχει τα
χαρακτηριστικά χρόνιας ασθένειας;
Φυσικά όχι τους
εργαζόμενους μηχανικούς. Αντιθέτως,
δίνει την ευχέρεια σε κυβερνητικούς
χειρισμούς κατά το δοκούν, όχι μόνο ως
προς την ευκολία με την οποία μπορεί να
επιβληθεί το εκάστοτε νομοσχέδιο.
Εξαιρετικά ενδεικτική ήταν η επίθεση της
υπουργού ΠΕΧΩΔΕ εναντίον του ΤΕΕ για την
επί ενάμιση χρόνο καθυστέρηση στην
εκλογή του προέδρου του στις τελευταίες
εκλογές, καθώς και η ευθεία αμφισβήτηση
της χρησιμότητας των υψηλών εσόδων του
φορέα. Παρόλο που η κυβέρνηση δεν είναι
καθόλου άμοιρη ευθυνών για τη
συγκεκριμένη θεσμική εμπλοκή, είναι
απαράδεκτο το ΤΕΕ να δίνει λαβές για
τέτοιου είδους αιτιάσεις, τις οποίες θα
μπορούσε άλλωστε παρακολουθώντας τα
τεκταινόμενα να συμμεριστεί και ο
οποιοσδήποτε πολίτης. Το πιο σημαντικό
όμως είναι ότι δημιουργούνται έτσι
συνθήκες εκτροπών και μονομερών
αλλαγών από την κυβέρνηση του θεσμικού
πλαισίου του ΤΕΕ ενάντια στη θέληση και
το συμφέρον των μηχανικών.
Το ΤΕΕ δείχνει
να μην μπορεί να σταθεί στο ύψος των
περιστάσεων και να χάνει το στοίχημα. Η
τακτική που επιμένει να ακολουθεί θα
αποτελέσει την οριστική ταφόπλακά του
και μαζί την ταφόπλακα στις ελπίδες των
εργαζόμενων μηχανικών να περισώσει την
αξιοπρέπειά του. Όσο μας αφορά, θα
αγωνιστούμε, μαζί με όσες δυνάμεις
αντιτίθενται σ’ αυτήν την εξέλιξη, για να
την εμποδίσουμε.
Αθήνα, 29
Ιουνίου 2003