Εγνατία
της Εκμετάλλευσης, των Απολύσεων και του
Αγώνα
Στο
εργοτάξιο της κοινοπραξίας ΤΕΓΚ της
ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΟΔΟΥ. απολύθηκε ο συνδικαλιστής Ανέστης
Ταρπάγκος (τοπογράφος μηχανικός).
Αφορμή
για την απόλυση αποτέλεσε η δημοσίευση
κειμένου καταγγελίας του Α. Ταρπάγκου
στην εφημερίδα «Εποχή» σχετικά με τις
μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και
αμοιβής των εργαζομένων στο συγκεκριμένο
εργοτάξιο.
«Όπως
προκύπτει από τα Ημερήσια Δελτία
Εργασιών της Εγνατίας Οδού ΑΕ και της
κοινοπραξίας Πολυμύλου Κοζάνης – Τομέας
Β (συμμετέχουν οι κατασκευαστικές
εταιρίες J
& B,
ΑΕΓΕΚ, ΤΕΓΚ, ΣΑΡΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ...), ο ημερήσιος
χρόνος εργασίας καθ’ όλη τη διάρκεια του
2001 ήταν (και συνεχίζει να είναι) 10ωρο (αντί
του νόμιμου 8ωρου) και 6ήμερο, δηλαδή
απασχόληση και Σάββατα – Κυριακές (αντί
του νόμιμου 5μερου και 40ωρου). Τα ημερήσια
δελτία αποτελούν επίσημα έγγραφα ενός
δημόσιου οργανισμού, που υπάγεται ευθέως
στο ΥΠΕΧΩΔΕ και στον έλεγχο του
Υπουργείου Εργασίας...» (Α. Ταρπάγκος, «Εποχή»
30.12.01).
Η
γενίκευση του εργασιακού αυτού
καθεστώτος αποτελεί την αστική –
εργοδοτική απάντηση στην παρατεταμένη
εισοδηματική πολιτική λιτότητας της
τελευταίας 15 ετίας 1986-2001 και στην
αδυναμία διεκδίκησης μισθολογικών
αυξήσεων.
Το
τεχνικό κεφάλαιο στο έδαφος αυτό
επιβάλλει το εργασιακό καθεστώς του 10ωρου
– 6ήμερου – 60ωρου με το οποίο:
1.
Μπλοκάρει κάθε εν δυνάμει διαδικασία
διεκδίκησης αύξησης των εργατικών
αποδοχών, καθώς αυτή πραγματοποιείται με
την αποζημίωση της υπερωριακής
απασχόλησης σε ημερήσια και εβδομαδιαία
βάση.
2.
Ισοπεδώνει κοινωνικά τους μισθωτούς
μέσα από την υπερεξαντλητική παραγωγική
απασχόληση, ακυρώνοντας κάθε δυνατότητα
κοινωνικής και πολιτικής συγκρότησης της
εργατικής τάξης και των συμμάχων της
ανταγωνιστικά με το εργοληπτικό κεφάλαιο.
Η βιολογική – χρονική – ψυχολογική
εξάντληση των εργαζομένων (οξυμένη μορφή
εργασιακής αλλοτρίωσης) εξαφανίζει από
το οπτικό πεδίο τους κάθε έννοια και
δυνατότητα υποκειμενικής συλλογικής
συγκρότησης στις ταξικές αντιθέσεις της
παραγωγικής διαδικασίας).
3.
Απαλλάσσει τις τεχνικές εταιρίες από
μεγάλο μέρος των ασφαλιστικών εισφορών,
καθώς αυτές αφορούν τους βασικούς
μισθούς και όχι την επιπρόσθετη
υπερωριακή απασχόληση. Παράλληλα
διεκπεραιώνει την κατασκευαστική
παραγωγή με το ελάχιστο δυνατό
εργατοτεχνικό προσωπικό διατηρώντας την
ανεργία σε υψηλά επίπεδα.
«Οι
εκπρόσωποι των τεχνικών εταιριών Η΄
τάξης ισχυρίζονται πως η παράνομη
υπεραπασχόληση επιβάλλεται προκειμένου
να επιταχυνθεί η διαδικασία ολοκλήρωσης
των μεγάλων έργων. Ωστόσο αυτό είναι
εντελώς αβάσιμο και γι’ αυτό άλλωστε ο Ν.2874/2000
περιόρισε αυστηρά τις υπερωρίες....Στο
συγκεκριμένο εργοτάξιο αναφοράς
κατασκευής της Εγνατίας Οδού με 110 άτομα
προσωπικό και με 830 ώρες υπερωριών σ’
έναν χρόνο (2001) θα μπορούσαν να
απασχοληθούν με το 8ωρο – 5μερο – 40ωρο
άλλα 50 άτομα...»
«Οι
εκπρόσωποι της εργοδοσίας των τεχνικών
εταιριών από κοινού με εκπροσώπους «εργοδοτικών
σωματείων» υποστηρίζουν ότι το επίσημα
εφαρμοζόμενο πρόγραμμα εργασίας του 10ωρου
– 6μερου – 60ωρου έχει μια ορισμένη «συναίνεση»
των μισθωτών εργαζομένων (τεχνιτών,
χειριστών, εργατοτεχνιτών κλπ). Κι αυτό
γιατί οι βασικοί μισθοί που αντιστοιχούν
στο 8ωρο – 5μερο – 40ωρο είναι απελπιστικά
χαμηλοί....καθώς οι αποδοχές της
συντριπτικής πλειοψηφίας των
εργαζόμενων στα τεχνικά εργοτάξια
βρίσκονται στα οικονομικά επίπεδα
εξαθλίωσης του μέσου όρου των 220.000 δρχ.
μηνιαία για εργοταξιακή εργασία(!!!). Και
με την πραγματοποίηση 70, 80 ή 100 ωρών
μηνιαίας υπεραπασχόλησης οι αποδοχές
αυτές φτάνουν περίπου τις 370.000 δρχ.
συνολικών μηνιαίων αποδοχών...» (ο.π).
Φαίνεται
όμως πως η «ορισμένη συναίνεση» μπορεί να
ανατραπεί όταν η παρέμβαση του πολιτικού
υποκειμένου και του συνδικαλιστικού
κινήματος είναι μαζική και ριζοσπαστική.
Έτσι τη Δευτέρα 4.2.02 αντιπροσωπία του Ε.Κ.
Κοζάνης, της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, του
ΕΚ. Νάουσας και εργαζομένων του
εργοταξίου προχώρησαν σε συμβολική
κατάληψη – αποκλείοντας την είσοδο και
έξοδο του εργοταξίου – απαιτώντας από
την εργοδοσία την ανάκληση της απόλυσης
του Α. Ταρπάγκου, αυξήσεις αποδοχών και
την τήρηση του 8ωρου – 5μερου – 40ωρου.
Ενδεικτική
είναι η απάντηση προς τους συνδικαλιστές
του εκπροσώπου της κοινοπραξίας μετά την
κινητοποίηση: «Ενδεχόμενη επιστροφή του
εργαζόμενου στο εργοτάξιο, με την άριστη
τεχνική του εργασία στις σήραγγες της
Εγνατίας, με τις γνώσεις που διαθέτει, με
την παρέμβασή του στις εφημερίδες, τα
αριστερά κόμματα και το συνδικαλιστικό
κίνημα και με την επιρροή του στους
εργαζόμενους, που του προσδίδουν κύρος
τέτοιο -που η διεύθυνση της εταιρίας δεν
μπορεί να έχει- θα υποχρέωνε σε
αντικατάσταση της ίδιας της διεύθυνσης».
Πιο εύγλωττη δήλωση για τους λόγους που
οδήγησαν στην παράνομη απόλυση δεν θα
μπορούσε να υπάρξει.
Συναρτώμενο
ζήτημα με την αυθαιρεσία της εργοδοσίας
στις εργασιακές συνθήκες είναι και η
γενικότερη υποβάθμιση του ρόλου του
μηχανικού στην παραγωγή του χώρου, που
υλοποιείται με την αφαίρεση κάθε
δυνατότητας κριτικού λόγου για τις
διαδικασίες, τη σκοπιμότητα, την
χρησιμότητα και τις περιβαλλοντικές,
κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις
των έργων.
Ο αγώνας αυτός είναι αγώνας του συνόλου των εργαζομένων του κατασκευαστικού κλάδου. Η κατασκευή των Ολυμπιακών έργων και των έργων του Γ΄ ΚΠΣ πρέπει να βρει το σύνολο των εργαζομένων του κλάδου από θέσεις υπεράσπισης του 8ωρου – 5μερου – 40ωρου, με ουσιαστικές αυξήσεις αποδοχών και υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
ΝΑ
ΑΡΘΕΙ Η ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ Α. ΤΑΡΠΑΓΚΟΥ
ΕΡΓΑΣΙΑ
8ωρου – 5μερου – 40ωρου ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ
ΑΠΟΔΟΧΕΣ