|
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΤΡΕΛΑΣ
1η
ιστορία: 2004…ανησυχίες και αγωνίες Τελικά
μέχρι το 2004 δεν θα μείνει τίποτα όρθιο
εκτός απ’ τις (απαραίτητες όσο ποτέ)
φυλακές και τον τρομονόμο του 7% της
Βουλής; Τα μηνύματα για το τι αφήνει πίσω
της η λαίλαπα πληθαίνουν από παντού,
καθώς στο στόχαστρο –με την ευκαιρία–
μπαίνει και η υπόλοιπη (πλην Αττικής) χώρα. Οι ανησυχίες και οι αγωνίες των …αρμόδιων κορυφώνονται, όπως πρόσφατα του Ειδικού Γραμματέα του ΥΠΠΟ για το 2004, που ζητάει να μάθει ποια από τα λεγόμενα “Ολυμπιακά” έργα της υπόλοιπης χώρας (τουλάχιστον της Πάτρας, της Θεσσαλονίκης, του Ηρακλείου, του Βόλου, της Αρχαίας Ολυμπίας) δεν είναι χωροθετημένα, ώστε ν’ ακολουθήσουν κι αυτά τις συνοπτικές διαδικασίες της Βουλής για έγκριση και νομιμοποίηση με τροπολογίες (και με μονοψήφιο άραγε αριθμό ψήφων;). 2η
ιστορία: η Βωβούπολη και η…
Ποδοσφαιρομανία Εκεί στα
βορειοανατολικά “καλά προάστια” της
Αθήνας υπάρχει και μια πόλη κτισμένη πάνω
στα ερείπια του αρχαίου Αμαρουσίου, που
πάντα προσπαθεί να ξεχωρίζει, η Βωβούπολη.
Πρόσφατα σε μια γειτονιά της, που ακόμα
είναι εκτός σχεδίου (και οι κάτοικοί της
εντός ομηρίας;), μια εταιρεία, η “Ποδοσφαιρομανία
Ε.Π.Ε.” (το όνομα είναι πραγματικό), στο Δ.Σ.
της οποίας συμπτωματικά έτυχε να μετέχει
και ο γιος του Δήμαρχου της Βωβούπολης,
αποφάσισε να κατασκευάσει (μέσα στο
πνεύμα των ημερών και την ευφορία της
προσμονής του 2004) μερικές “αθλητικές”
εγκαταστάσεις, αξιοποιώντας και τα
μηχανήματα του Δήμου για να μην
σκουριάσουν. Μερικοί
όμως από τους κάτοικους της περιοχής, μην
συμφωνώντας στις αναπτυξιακές
προοπτικές της γειτονιάς τους, έκαναν
προσφυγή στη δικαιοσύνη για τη
νομιμότητα αυτών των έργων. Σα να μη
έφταναν αυτοί, στην πολεοδομία του Δήμου
βρέθηκαν και κάποιοι μηχανικοί που
σκέφτηκαν να εκμεταλλευτούν την
περίσταση και που είχαν το θράσος να
σκεφτούν ότι πρέπει να εφαρμοστούν οι
νόμιμες διαδικασίες και (αφού τα έργα
γίνονται σε εκτός σχεδίου περιοχή)
ζήτησαν και τη γνώμη του Δασαρχείου,
κωλυσιεργώντας και καθυστερώντας έτσι
την “Ποδοσφαιρομανία”. Ευτυχώς όμως για
τις προοπτικές της Βωβούπολης ο πάντα
άγρυπνος (τόσο “πάντα” που δεν
προλαβαίνει ποτέ να δει και να μιλήσει με
το Δ.Σ. της ΕΜΔΥΔΑΣ που προσπάθησε
επανειλημμένα να τον αποπροσανατολίσει)
Δήμαρχός της το κατάλαβε αμέσως και οι
εχθροί – συγγνώμη, οι εν λόγω
κωλυσιεργούντες μηχανικοί ήθελα να πω –
εν μια νυκτί βρέθηκαν εκτός πολεοδομίας,
σε κάποια “ψυγεία”. Έτσι μπορούν άνετα
πια να είναι «οι κακοί τεμπέληδες
δημόσιοι υπάλληλοι», μια και δεν
υπάρχει δουλειά να κάνουν, ούτε και χώρος
να καθίσουν εκεί που πήγαν (ισχύει ακόμα
βλέπετε και εκείνη η φοβερά
αναχρονιστική διάταξη για τη μονιμότητα
των δημοσίων υπαλλήλων…). 3η
ιστορία: όποιος δεν συμφωνεί, να κατέβει
από το τραίνο Δεν πάει
πολύς καιρός που οι υπεύθυνοι του ΟΣΕ
βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να
προσπαθούν να βρουν χρήματα για τον “προαστιακό
σιδηρόδρομο”, ενώ οι εφημερίδες, την άλλη
μέρα προσπαθούσαν να μας καθησυχάσουν
ότι το έργο αυτό είναι ενταγμένο στο Γ΄
ΚΠΣ. Όμως είχαν ν’ αντιμετωπίσουν κι άλλο
μπελά: διαπίστωσαν πως δεν προλαβαίνουν
να εφαρμόσουν μέχρι το 2004 τις μελέτες
τους, που πρόβλεπαν την κατασκευή των
γραμμών σε όρυγμα μέσα στην πόλη από το
σταθμό της Αθήνας και μέχρι τις 3 Γέφυρες.
Έτσι σκέφτηκαν να το κατασκευάσουν - για
την ώρα – επίγειο, και μετά το 2004 να το
γκρεμίσουν και να το φτιάξουν, τότε που θα
προλαβαίνουν, υπόγειο (ράβε – ξήλωνε). Το
επίγειο όμως σημαίνει και 2,5 χιλιόμετρα “κλειστό”
έργο, περιφραγμένο. Σκέφτηκαν
όμως και τον κόσμο που θα ήθελε να περνάει
πότε από τη μια και πότε απ΄ την άλλη
μεριά, και έτσι πρόβλεψαν και κάποιες
πεζογέφυρες (οι οποίες μάλιστα, καθώς το
ύψος τους θα είναι 10 μέτρα, θα προσφέρουν
και την ευκαιρία για δωρεάν τεστ κοπώσεως
στους θαρραλέους), ενώ για τα αυτοκίνητα,
τα παιδικά καροτσάκια, τα ποδήλατα και
για όποιον δεν θέλει να φροντίζει για την
υγεία του, θα υπάρχουν υπόγεια περάσματα,
τόσο στο Σταθμό του τραίνου της Αθήνας,
όσο και στις 3 Γέφυρες. Αυτό βέβαια
σημαίνει ότι κάποιοι άδειοι σήμερα
δρόμοι, όπως η Αχαρνών, η Ιωαννίνων ή η
Βορείου Ηπείρου, θα πρέπει να χωρέσουν
διπλάσια ή και παραπάνω αυτοκίνητα από
σήμερα, κι αυτό όμως λύθηκε, αν και
ομολογουμένως τους δυσκόλεψε: στην
καινούργια μελέτη που έγινε βρέθηκε ότι
οι μετρήσεις της παλιάς μελέτης ήταν
λάθος, και ότι στην πραγματικότητα πολύ
περισσότερα αυτοκίνητα σήμερα
χρησιμοποιούν αυτούς τους δρόμους, ενώ
αντίθετα τα αυτοκίνητα που στο μέλλον θα
θέλουν να πάνε στην Αθήνα από το
Περιστέρι θα είναι πολύ λιγότερα απ’ ότι
υπολόγιζαν. Τελικά η
πρόκληση των Ολυμπιακών έχει ήδη
ανεβάσει την απόδοσή μας …στα θαύματα…
|