ΤΣΜΕΔΕ: ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ (2)
(περί εισφορών και παροχών)
Στο προηγούμενο Ε.Δ. είχαμε δημοσιεύσει συγκριτικούς πίνακες για τις εισφορές των ασφαλισμένων στο ΤΣΜΕΔΕ με βάση (α) το ισχύον καθεστώς, (β) την απόφαση της Αντιπροσωπείας του 2003 και (γ) το επίμαχο σχέδιο νόμου που απέρριψε η Αντιπροσωπεία της 8-10-2005.
Από τους πίνακες αυτούς προκύπτουν τα εξής:
1. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες: Βάσει της απόφασης του 2003, πράγματι διαπιστώνεται, συγκριτικά με σήμερα, αύξηση εισφορών (35% ή 60 € μηνιαίως) για τους νέους της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας, που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην υποχρεωτική ένταξή τους στην Ειδική Προσαύξηση (πρώην ΕΛΠΠ), προκειμένου να επιτευχθεί η ομογενοποίηση παλιών και νέων ασφαλισμένων. Σημειωτέον δε ότι, με βάση την απόφαση του 2003, προβλέπεται σημαντική αύξηση της σύνταξης, για μεν τους παλιούς από 1.362 € σε 1.513,50 € (ή 1.636,50 € για όσους επιλέγουν και επικουρικό), για δε τους νέους από 512,5 € (ή 37,62% της σύνταξης των παλιών), σε 1.636,50 € (τουλάχιστον).
2. Για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα: Βάσει της απόφασης του 2003, προκύπτει, συγκριτικά με σήμερα, σημαντική μείωση εισφορών τόσο για τους παλιούς (46,32% ή 116,97 € μηνιαίως), όσο και για τους νέους (38,42% ή 96,01 € μηνιαίως), λόγω της επέκτασης της εργοδοτικής εισφοράς και στην Κύρια Σύνταξη. Σημειωτέον δε ότι, παρά τη μείωση εισφορών, προβλέπεται σημαντική αύξηση της σύνταξης, για μεν τους παλιούς από 1.362 € σε 1.513,50 € (ή 1.636,50 € για όσους επιλέγουν και επικουρικό), για δε τους νέους από 1.008 € σε 1.636,50 € (τουλάχιστον).
3. Για τους μισθωτούς του δημοσίου τομέα: Βάσει της απόφασης του 2003, προκύπτει, συγκριτικά με σήμερα, σημαντική μείωση των εισφορών για τους παλιούς διπλοσυνταξιούχους (64,16% ή 78,30 € μηνιαίως), λόγω της επέκτασης της εργοδοτικής εισφοράς και στην Κύρια Σύνταξη, ενώ η αναμενόμενη σύνταξη από το ΤΣΜΕΔΕ προβλέπεται αυξημένη (από 615 € σε 650 € τουλάχιστον). Για τους νέους, η πλήρης εξομοίωσή τους με τους παλιούς θα επιφέρει μεν αύξηση των συνολικών εισφορών τους κατά 43,73 € μηνιαίως, αλλά, πέραν των γενικότερων θετικών επιπτώσεων από την υπαγωγή τους στα Ταμεία του Δημοσίου, θα αυξήσει τη συνολική αναμενόμενη σύνταξη κατά 650 € (τουλάχιστον).
Από τα παραπάνω αποδεικνύεται ότι η απόφαση της Α του 2003 προβλέπει, συγκριτικά με σήμερα, ενιαίες, σημαντικά αυξημένες παροχές για όλους, ενώ παράλληλα επιτυγχάνει σημαντική μείωση των εισφορών για τους μισθωτούς, κυρίως του ιδιωτικού τομέα. Η σύγκριση, βέβαια, με το σχέδιο νόμου, στο θέμα του ύψους των εισφορών, είναι συντριπτική.
Υπάρχει θέμα αύξησης εισφορών; Ναι, υπάρχει, αλλά εντοπίζεται κυρίως στους νέους ελεύθερους επαγγελματίες και δευτερευόντως στους νέους μισθωτούς του δημοσίου τομέα. Υπήρξε απόκρυψη του ζητήματος, όπως ισχυρίζονται κάποιοι όψιμα; Όχι βέβαια. Το πρόβλημα είχε επισημανθεί κατά τη διαδικασία της απόφασης του 2003 και μάλιστα είχε συζητηθεί η θεσμοθέτηση εργοδοτικής εισφοράς και στα εκδιδόμενα δελτία παροχής υπηρεσιών, προκειμένου να αντιμετωπιστεί (μαζί με την απώλεια εσόδων του Ταμείου) και το ζήτημα αυτό. Τελικά, προτιμήθηκε –λόγω των ευρύτερων συνεπειών που θα προέκυπταν από πιθανή θεσμοθέτηση του μέτρου αυτού– να αναλάβει το ίδιο το ΤΣΜΕΔΕ την αντιμετώπιση της επιβάρυνσης για τις κατηγορίες των ασφαλισμένων που θίγονται. Έτσι, στην απόφαση του 2003 προβλέπονται συγκεκριμένα τα εξής:
«Η επιβάρυνση που θα προκύψει για τους μετά την 1.1.1993 ασφαλισμένους από την αναγνώριση ετών στον ΚΕΚΣ (ΕΛΠΠ), στο πλαίσιο της «ομογενοποίησης» των ασφαλισμένων του Ταμείου, καθώς και η σταδιακή προσαρμογή των εισφορών του ΚΕΚΣ (πρώην ΕΛΠΠ) στις εισφορές του ΚΓΚΣ (Κύρια Σύνταξη), θα πρέπει να αντιμετωπιστούν με συγκεκριμένα μέτρα από το ΤΣΜΕΔΕ, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί το σύνολο των ασφαλισμένων».
Η παραπάνω πρόβλεψη βασίστηκε στο πλαίσιο αρχών που αναφέρεται στην εισηγητική έκθεση της απόφασης για τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του Ταμείου:
«Η πολιτική του ΤΣΜΕΔΕ θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη στη διασφάλιση και διεύρυνση της ασφαλιστικής και προνοιακής δραστηριότητας του Ταμείου. Ειδικότερα για τη συνδρομή των εκάστοτε χειμαζόμενων ομάδων ασφαλισμένων θα πρέπει να επιδιωχθεί η παροχή δυνατότητας στη Διοίκηση του Ταμείου μέσω της Νομοθεσίας, αφενός απόκτησης των αναγκαίων μηχανισμών για την άσκηση της πολιτικής αυτής, αφετέρου δε και οριακών και πρόσκαιρων παρεμβάσεων στην κατανομή των βαρών της Κοινωνικής Ασφάλισης, τόσο μεταξύ των επαγγελματικών κατηγοριών, όσο και των γενεών των ασφαλισμένων».
Επομένως, ποια είναι η αλήθεια; Τι σχέση έχει η πραγματικότητα, όπως αναλύθηκε παραπάνω, με όσα –όψιμα ή παγίως– χοντρά ψέματα λέγονται από τους πολέμιους της απόφασης της Α του 2003 και για ποιο λόγο γίνεται η συνειδητή αυτή διαστρέβλωση της πραγματικότητας; Και γιατί κάποιες παρατάξεις επιτίθενται λυσσαλέα στη Συσπείρωση, με βαριές και ανυπόστατες κατηγορίες, όσον αφορά στη στάση της στο ζήτημα του ΤΣΜΕΔΕ, όπως αυτές που αναφέρονται στη σελίδα της Πανεπιστημονικής (ΕΔ 2366/7-11-05), περί συμφωνίας μας για εξομοίωση νέων και παλιών «προς τα κάτω», περί αποδοχής μας για τη συμμετοχή του ΤΣΜΕΔΕ στην Τράπεζα Αττικής κλπ; Είναι, άραγε, απλώς θέμα ηλιθιότητας ή μήπως όλα αυτά εξυπηρετούν κάποιες σκοπιμότητες;
Στο επόμενο ΕΔ θα απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα, κάνοντας και μια προσπάθεια αποσαφήνισης του ασφαλιστικού συστήματος που διέπει το ΤΣΜΕΔΕ σε σχέση με τα αναδιανεμητικά, ανταποδοτικά ή κεφαλαιοποιητικά συστήματα ασφάλισης, καθώς και μια γενικότερη αναφορά στα σχέδια για άλωση των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ και αντικατάσταση της δημόσιας από την ιδιωτική ασφάλιση στο χώρο των μηχανικών.