Ένα βήμα μπροστά …80 χρόνια πίσω

Μειδίαμα προκαλεί σε όποιον έχει ασχοληθεί με τις ενδογενείς παθογένειες της Αριστεράς, το ερμηνευτικό σχήμα: πουλημένη ηγεσία – υγιής βάση, που χρησιμοποιεί ο συντάκτης του κειμένου της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ (Δελτίο ΤΕΕ τεύχος 2378), για να προσεταιριστεί …τη βάση της Συσπείρωσης καταγγέλλοντας τους «καθοδηγητές» της! Στα πλαίσια αυτού του μειδιάματος, επισημαίνουμε στον συντάκτη ότι χρησιμοποιεί μια πολιτική πρακτική «δανεισμένη» από ιδεολογικά ρεύματα, που το ΚΚΕ αντιμάχεται από την εποχή της ίδρυσής του (τροτσκισμός). Επισημαίνουμε επίσης ότι το ίδιο ερμηνευτικό σχήμα χρησιμοποίησε κατά κόρο και ο αστισμός ενάντια στο ΚΚΕ μετά τον εμφύλιο. Κάτω από αυτό το πρίσμα θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι τιμά τη Συσπείρωση αυτή η μεθοδολογία αντιμετώπισης, επειδή είναι μια έμπρακτη δήλωση αδυναμίας του συντάκτη να απαντήσει στα ζητήματα ουσίας. Όμως το ζητούμενο για τη Συσπείρωση δεν είναι να επιβεβαιώσει την υπεροχή της με τέτοιους τρόπους. Δυστυχώς, οι τάσεις απομονωτισμού, περιχαράκωσης και αδυναμίας συνεύρεσης με οποιονδήποτε πέρα από το είδωλο που αντικρίζει κανείς στον καθρέφτη του, εντείνονται όλο και περισσότερο στο χώρο του ΚΚΕ. Η κατάσταση αυτή έχει δυσμενείς επιπτώσεις για το κίνημα και τα λαϊκά συμφέροντα. Η Συσπείρωση, πάντα υπερασπίζεται έμπρακτα την αντίληψη ότι παρά τις διαφορές που χωρίζουν τις δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά, μπροστά στον ταξικό αντίπαλο πρέπει να βρίσκουν τα σημεία που τις ενώνουν και να αγωνίζονται ενωμένες.

Ψυχραιμία σύντροφοι!

Το κείμενο αυτό της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ, δεν είναι το μόνο δείγμα που δείχνει ότι οι σ. έχουν χάσει την ψυχραιμία τους: Την Παρασκευή και το Σάββατο στις 10 & 11-02-06 διακόπηκε η συνεδρίαση της Αντιπροσωπείας, στην οποία η Διοικούσα προσπάθησε με πραξικοπηματικό τρόπο να επιβάλει την κυβερνητική πολιτική για το ΤΣΜΕΔΕ, λόγω μαζικής παρέμβασης από μηχανικούς που είχαν συγκεντρωθεί. Η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ όχι μόνο δεν συμμετείχε σε αυτή την ενέργεια, αλλά αντίθετα, δήλωσε πως κακώς διακόπηκε η συνεδρίαση, η οποία πού αλλού θα κατέληγε, πέρα από το να γίνει αποδεκτό το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης;  Και είναι κατανοητό στον καθένα γιατί το έκανε. Εξάλλου, ο εκπρόσωπός της στην Αντιπροσωπεία κατέδειξε τη ματαιότητα κάθε μαζικής διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης, αφού σύμφωνα με τις πολιτικές προβλέψεις του ΚΚΕ, το ασφαλιστικό θα λυθεί …στον σοσιαλισμό, ή στην «Δευτέρα Παρουσία», θα συμπληρώναμε εμείς, για να καταλαβαίνουν την πεμπτουσία αυτής της πολιτικής και οι χριστιανοί. Βέβαια, αν αυτός ο σοσιαλισμός είναι σαν τον «υπαρκτό» της ΕΣΣΔ, δικαιολογημένα δεν μπορεί να εμπνεύσει τις λαϊκές μάζες και να αποτελέσει όραμά τους. Σήμερα λοιπόν το μόνο που έχει κάποιο νόημα είναι η καταγγελία του καπιταλισμού. Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης, όσο πιο αντιλαϊκά νομοσχέδια περνάνε, τόσο το καλύτερο, γιατί έτσι επιταχύνεται η εξαθλίωση, μέσω της οποίας θα αποκτήσουν ταξική συνείδηση οι λαϊκές μάζες. Ίσως έτσι τσιμπήσει και κανένα οπαδό το ΚΚΕ! Είναι επομένως φανερό γιατί η ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ δεν θέλει καμία διαπραγμάτευση με την Κυβέρνηση, γιατί δεν θέλει να υπάρχει για το ασφαλιστικό κανένα διεκδικητικό πλαίσιο από το ΤΕΕ, γιατί έπαθε ταραχή με τη διακοπή της συνεδρίασης της Αντιπροσωπείας. Κατανοούμε ότι οι σ. της ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ χάνουν την ψυχραιμία τους όταν αντιλαμβάνονται τα αδιέξοδα της στάσης τους από το αποτέλεσμα: Ανυπαρξία πολιτικής πρότασης που να συγκροτεί μαζικό κίνημα. Και εδώ ακριβώς βρίσκονται οι πραγματικές διαφορές που μας χωρίζουν για το ασφαλιστικό: Η πολιτική επιδίωξη της Συσπείρωσης είναι να αγωνίζεται ενάντια στη διάσπαση και τον αλληλοσπαραγμό, ανάμεσα στις διάφορες κατηγορίες ασφαλισμένων μηχανικών στο ΤΣΜΕΔΕ, που έχει επιβάλει η κρατική πολιτική, αλλά και οι μικροπολιτικές των ηγετικών μερίδων του ΤΕΕ, οι οποίες επιβιώνουν διαχειριζόμενες ακριβώς αυτή την κατάσταση. Η επίτευξη αυτού του στόχου αποτελεί βασική προϋπόθεση για την οργάνωση της μαζικής αντίστασης των μηχανικών -εδώ και τώρα- για την απόκρουση της επίθεσης στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα.

<<Αρχική Σελίδα