Ντόπινγκ και κοινωνικές αξίες

Οι Ο­λυ­μπια­κοί Α­γώ­νες εί­ναι μια τε­ρά­στια οι­κο­νο­μι­κή ε­πι­χεί­ρηση που δρα ά­με­σα στο κοι­νω­νι­κό φαντασιακό. Αποδομούν τις α­ξί­ες του μέ­τρου, της η­πιό­τη­τας, της ά­μιλ­λας, της αλ­λη­λεγ­γύ­ης, της συμ­βί­ω­σης του αν­θρώ­που με τη φύ­ση και τον ε­αυ­τό του και ε­πι­βάλ­λουν κα­τα­να­λω­τι­κά πρότυπα πο­λυε­θνικών ό­πως η NIKE και η COCA COLA, ε­πι­σφρα­γί­ζο­ντας την πα­ντο­κρα­το­ρί­α των η­λε­κτρο­νι­κών μέ­σων σ΄ ό­λους τους το­μείς της αν­θρώ­πι­νης επικοινωνίας.

Η βά­ση αυ­τής της διε­θνι­κής, γι­γα­ντιαί­ας οι­κο­νο­μι­κής και ι­δε­ολο­γι­κής δια­δι­κα­σί­ας εί­ναι ο φε­ρό­με­νος ως α­θλη­τι­σμός πρω­τα­θλη­τών κα­τα­σκευα­σμέ­νων α­πό μια ε­ξί­σου γι­γα­ντιαί­α χη­μι­κή και φαρ­μα­κευ­τι­κή “ε­πι­στήμη”. Στο σύγ­χρο­νο πρω­τα­θλη­τι­σμό οι α­θλη­τές δη­μιουρ­γού­νται για να α­πο­δίδουν ρε­κόρ, που συ­νε­χώς καταρρίπτονται πέρα από κά­θε λο­γι­κή αν­θρώ­πι­νης ε­ξέ­λιξης και ο­δη­γού­νται σε α­νε­πα­νόρ­θω­τες βλά­βες της υ­γεί­ας τους ή και στο θά­νατο. Δεν υ­πάρ­χει α­πο­λύ­τως κα­νείς α­θλη­τής που να με­τέ­χει, σή­με­ρα, στους Ο­λυμπια­κούς Α­γώ­νες στη­ρι­ζό­με­νος στις φυ­σι­κές του δυνάμεις.

Ζού­με, ε­πο­μέ­νως, τον πα­ρα­λο­γι­σμό της νο­μι­μο­ποί­η­σης του ντο­παρί­σμα­τος ως θε­μι­τού και α­να­γκαί­ου μέ­σου για την κοι­νω­νι­κή διά­κρι­ση και την οι­κο­νο­μι­κή επιτυχία.

Η άλ­λη ό­ψη του αξιακού μη­νύ­μα­τος που εκ­πέ­μπει η στή­ρι­ξη της αν­θρώ­πι­νης ε­πι­τυ­χί­ας σε τε­χνη­τά μέ­σα εί­ναι η πε­ρι­φρό­νη­ση προς τους α­δύ­να­τους και οι υ­παρ­κτοί σύγ­χρο­νοι Καιάδες. Οι ντο­πα­ρι­σμέ­νοι πρω­τα­θλη­τές γί­νονται η α­πό­δει­ξη της υποκρισίας του λε­γό­με­νου α­γώ­να κα­τά των ναρ­κω­τι­κών από τη μια και της ποι­νι­κο­ποί­η­σης της προ­σω­πι­κής χρή­σης ναρ­κω­τι­κών ου­σιών, α­πό την άλ­λη.

Θα μπο­ρού­σε, λοι­πόν, να α­πορ­ρί­ψει κα­νείς τους Ο­λυ­μπια­κούς Α­γώνες και μό­νο α­πό τη θέ­ση της υ­πε­ρά­σπι­σης της αν­θρώ­πι­νης ου­σί­ας έ­να­ντι των κα­τα­σκευα­σμέ­νων αν­θρώ­πι­νων μη­χα­νών στην υ­πη­ρε­σί­α των ρε­κόρ και του θε­άμα­τος μιας ψευ­δούς πραγματικότητας.

<<Προηγούμενη Σελίδα

Επόμενη Σελίδα>>