Politically correct σε έκδοση …ΤΕΕ
Ένα νέο φρούτο, καλλιεργημένο με τα λιπάσματα του εκσυγχρονισμού σε περιβάλλον 2004, εξαπλώνεται στους αγρούς του ΤΕΕ και στα μποστάνια των επιστημονικών συλλόγων: Τα μεταλλαγμένα "λαχανάκια" Βρυξελών, η σύγχρονη εκδοχή του "συνδικαλιστή" στο χώρο των μηχανικών, αναβαπτίζονται στη ρεμούλα του πασοκικού κράτους με τον αέρα του ευρωπαίου, το θράσος του διαχειριστή της εξουσίας και τον τσαμπουκά του επιτυχημένου. Την ξύλινη κομματική γλώσσα του παρελθόντος έχει αντικαταστήσει ο σύγχρονος αποπολιτικοποιημένος λόγος της εξουσίας. Διοικούν το ΤΕΕ σαν να πρόκειται για μετόχους κάποιας κρατικής εταιρείας που ιδιωτικοποιείται. Οι πολιτικές ταυτότητες έχουν καταργηθεί. Δύσκολο να διακρίνεις τις διαφορές, παρ' όλη την ένταση που έχουν οι παροδικοί σκυλοκαβγάδες. Πράγματι, η "ενότητα" του "ενιαίου χώρου" των μηχανικών στο επίπεδο της πολιτικής έκφρασης είναι ήδη μια ισχυρή πραγματικότητα. Αυτή η "ΕΝΟΤΗΤΑ" έκανε τον κ. Λιάσκα πρόεδρο του ΤΕΕ και όχι η ομόηχη παράταξή του.
Όμως, το τίμημα αυτής της "ενότητας" είναι μεγάλο: η πολυδιάσπαση και η διάλυση του κοινωνικού χώρου των μηχανικών. Αυτοί που έκαναν σημαία τους την ενότητα με τα ιδεολογήματα για τον "ενιαίο χώρο" των μηχανικών, για τον "παραγωγό" μηχανικό και άλλα ηχηρά παρόμοια, ήταν αυτοί που εμπέδωσαν την κυριαρχία τους μέσα από την πολυδιάσπαση του χώρου των μηχανικών, τη διάσπαση και διάλυση παρατάξεων, ακόμα και της ίδιας τους της παράταξης. Τα συντεχνιακά και τοπικιστικά φυντάνια που αναπτύχθηκαν στο έδαφος αυτό δεν είναι παρά συμπλήρωμα αυτής της πραγματικότητας. Οι διαχωριστικές γραμμές στο επίπεδο της πολιτικής έκφρασης έχουν καταργηθεί.
Πώς συνέβη αυτό; Οι δυνάμεις που ηγεμονεύουν στο ΤΕΕ παραμέρισαν τα όποια εμπόδια για απρόσκοπτη λειτουργία της ελεύθερης αγοράς, με την υιοθέτηση των πιο άγριων μορφών ανταγωνισμού στις εργασιακές σχέσεις. Παρ' όλες τις δευτερεύουσες αντιθέσεις, με αρραγή ενότητα διαμορφώθηκε η πολιτική σε θέματα, όπως ο κώδικας αμοιβών, η ανάθεση των έργων, η μελετοκατασκευή, η κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, το ασφαλιστικό και η διαχείριση των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ. Ταυτόχρονα, οι αντιθέσεις που διαπερνούν το χώρο του κεφαλαίου εσωτερικεύονται στα συνδικαλιστικά-πολιτικά σχήματα. Αρχηγοί παρατάξεων "τυχαίνει" να είναι μέλη διοικητικών συμβουλίων τραπεζών.
Επιβεβαιώνεται έτσι η κυριαρχία μερίδων του κεφαλαίου και προσδιορίζεται ο ρόλος που έχουν τα σχήματα αυτά στο τμήμα του κρατικού μηχανισμού που ονομάζεται ΤΕΕ. Αυτή η κατάσταση εντείνεται χωρίς προηγούμενο σε περιβάλλον 2004. Όσο για το ρόλο των "μηχανικών" είναι δεδομένος. Αρκεί να θυμηθούμε τι συνέβη στη Θεσσαλονίκη με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα.
