Είναι
χαρακτηριστικό ότι το ΤΕΕ, που πολύ
συχνά προβάλλει την "κατοχύρωση
του ρόλου" του μηχανικού στην
παραγωγική διαδικασία, οι μόνες
ενέργειες που διεκπεραίωσε με
συνέπεια ήσαν υποταγμένες στην
τυφλή εξυπηρέτηση των αναγκών των
μεγάλων κατασκευαστικών και
τεχνικών εταιρειών, των εργολάβων,
των μεγαλογραφείων. Το ενδιαφέρον
του, όταν προωθούσε ζητήματα
επιμόρφωσης, επιδοτούμενης
εργασίας και άλλα παρόμοια, δεν
ήταν η αντιμετώπιση της ανεργίας
αλλά η εξυπηρέτηση των διευρυμένων
αναγκών της εργοδοσίας για
εξειδικευμένη και φτηνή εργατική
δύναμη. Oταν ο "παραγωγός"
αναδεικνύεται σε επιχειρηματία και
σουλατσαδόρο δημοσιοσχεσίτη
κάποιοι άλλοι θα πρέπει να καλύψουν
τους κενούς κρίκους στις νέες
αλυσίδες της παραγωγικής
διαδικασίας. Κάποιοι, από την
τεράστια μάζα των νέων, των άνεργων,
των υποαπασχολούμενων, που πιθανόν
να μην είναι και μηχανικοί.
Σ' αυτή την ιστορία, δεν πολυμετράνε
τα πτυχία και τα επαγγελματικά
δικαιώματα. Ίσως μάλιστα να
γίνονται και εμπόδιο, γιατί η
τυπική ισότητα, απέναντι στις
ευκαιρίες που παρέχεται στους
κατόχους τους, αντιστρατεύεται την
αποδοχή των διαφορετικών θέσεων
και της ιεραρχίας που επιβάλει ο
καταμερισμός της εργασίας.
Δυστυχώς όμως, τα Πολυτεχνεία δεν
έχουν ...εκσυγχρονιστεί ακόμα τόσο
ώστε να εκδίδουν άλλα πτυχία για το
επάγγελμα του "επιχειρηματία"
μηχανικού, άλλα για το επάγγελμα
του "συνεργάτη" και άλλα για το
μισθωτό μηχανικό. Πρέπει λοιπόν οι
εισερχόμενοι στο επάγγελμα να
αναδιαπαιδαγωγηθούν στα
αναμορφωτήρια της
"επιμόρφωσης" και τις
πρακτικές της
"επαγγελματικής" εξάσκησης.
Και το ΤΕΕ όχι μόνο με μεγάλη
προθυμία αναλαμβάνει πρωτοβουλίες
προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά βρίσκεται
πιο μπροστά από τις απαιτήσεις της
"Λευκής Βίβλου": Πρόσφατα,
εναντιώθηκε σε οδηγία της Ε.Ε. για
την τυποποίηση των "Τεχνικών
Εταιρειών", που κατοχύρωνε τη
θέση του μηχανικού με καλύτερους
όρους από αυτούς που κυριαρχούν σε
αυτό το χώρο σήμερα. Γιατί να το
κρύψουμε άλλωστε, είναι μια
σημαντική διεκδίκηση της
πρωτοπορίας στο δρόμο που χάραξε το
Μάαστριχτ.